Nogmaals : Oefening baart kunst.

Yeah! 

In het gesprek met de therapeut, vanmorgen, ben ik 'bevorderd'  tot een nieuwe oefening in deze nieuwe fase. Een oefening die wel heel letterlijk met loslaten te maken heeft. 💪

In een van de vorige sessies  hebben we gesproken over boosheid.😡

Bij bang zijn voor je eigen boosheid, het -om welke diep gewortelde reden dan ook- niet toestaan van boosheid kun je steeds maar blijven hangen halverwege je emotie. Je komt niet tot een echte doorleving van boosheid. En daarna ook niet van het bewust afkoelen van boosheid. Nu gaan we het er niet over hebben of boosheid al dan niet terecht is, in een bepaalde situatie. Het gaat puur om boosheid als emotie. 

Je kan in korte tijd tot heftige boosheid komen. Maar ook over langere tijd zomaar een beetje boos zijn zonder het echt intens te doorleven. 

Dat is dus mijn gewoonte. Boos? Nee, dan probeer je je te verplaatsen in de ander en al gauw schakel ik over op begrip, (schreef ik in het vorige Blogje)😌

 

Er kwam in het gesprek over boosheid een  grafiekje aan te pas. De horizontale lijn staat voor tijd. De verticale voor intensiteit. Gezonde boosheid geeft in het grafiek een opwaartse lijn aan, het 'intense voelen' staat bovenaan in het grafiek aangegeven. En als het goed is, zakt de lijn daarna weer (naar  b.v. 0.)  Je bent dan niet boos meer.  In onderstaand grafiek komt iemand in 5 minuten tijd tot een boosheid van '20' zeg maar. Goed boos dus.

 

Bij mij gebeurde er iets anders. In heel lange tijd kwam ik niet boven de 5 uit. En daar liet ik niets van merken.

 

 En dan.... liet ik het met een kunstgreep zakken. Heeeeel slecht voor je lichaam en je geest.

 Ook de beleving van je activiteiten kun je in een grafiek zetten. Het klinkt misschien wat wiskunde- achtig, maar toch maakt het in eén (of twee) oogopslag(en) duidelijk wat gezegd wil zijn. Dat was dus vanmorgen. Er kwam weer een snel grafiekje aan te pas.

Je bent dus bezig; je doet wat je kan, (geniet van wat je doet, zegt Lenette van Dongen!!) 

Maar dan.

Dan 'hoort' daar de afbouwlijn te verschijnen. Dat is weer het loslaten, na je bezigheid(je). Kom je niet op 0, maar, nog erger, blijf je rond de 20 hangen... dan blijven dingen dus aan je plakken…   En ook al die heel leuke en fijne dingen kunnen je op den duur gaan overprikkelen.

Oeh- lala... Ik ben dus het schóolvoorbeeld van een echte 'vasthouder.' Blijf altijd uiterst lang hangen bij de 20. Hooguit zak ik naar 15 wat intensiteit betreft.  Ben ik ergens geweest, heb ik iets gedaan… het blijft zo lang aanwezig in mijn bewustzijn. Zo lang, dat het pas niet-meer-dominant aanwezig is, als er iets anders overheen spoelt, zeg maar. Er moet iets nieuws voorbij komen om er iets anders overheen te plakken. Maar dan nog raak ik het niet kwijt door het los te laten. Nee,  Ik 'stapel..' Het is dus van binnen een soort van gigantisch pakhuis/magazijn. 

Er bestaat een remedie die je kan helpen bij het loslaten, ook van gewone activiteiten, zei de therapeut. .

Daar gaan we.  

Neem de grafiek in gedachten. En de activiteit die je verricht. Wees je tijdens je activiteit goed bewust van wat je doet. Je bent hier en nu.

Bereik ook de top van dat bewustzijn. Twintig bv. Of veertig . Of honderd. Haha.

Dan komt het eindpunt van je activiteit.
Voor veel medemensen zal hier geen probleem liggen.
Maar voor mij wel, en....het heeft ongetwijfeld met HSP te maken!!

Hoe raak je 'het' nu kwijt? Hoe raak je de 'lading' kwijt. Hoe word je weer blanco... Of hoe zal ik het zeggen. 😏

Al tijdens het bezig zijn, werk je bewust naar afronding toe. En dan, heel bewust, tijd nemend voor wat je doet, sluit je weer af. Heel bewust. Door je bewust te zijn van 'het is klaar, het is af'. Nu kun je, door een diepe bewuste uitademing, de dingen laten gaan.

Dan volgt een ontspannings-pauze. Die je helpt 'los' te zijn. En probeer dat vast te houden. Tot een volgend ding.

Als je het percentage van 'actie' en pauze op 50/50 kan krijgen leef je al redelijk wat relaxter.    


Het is even oefenen, maar we gaan er voor. Ik heb al geoefend met het typen dat dit Blogje. Grijns.

En;  vanwege de vakantie van zowel de therapeut, als van onszelf, kunnen we lekker lang oefenen. 

Een zomer lang.