Leren, elke dag weer

Wat valt er veel te leren in het leven! In mijn geval niet alleen op gebied van mijn innerlijk, waarover ik best veel schreef, de laatste jaren, maar nu ook nog eens op het gebied van moestuinieren.

Natuurlijk is alles nog nieuw voor me. Maar al zeg ik het zelf; het lapje tuingrond ligt er geweldig leuk bij. Zo fijn in bedjes ingedeeld, elk met zijn eigen gewas. Ondanks de enorme droogte. Ja echt, het verbaast me elke dag, als ik op de hoek naast het duivenhok van de grondeigenaar mijn tuintje inloop, dan denk ik: hoe kan het toch -met zo weinig vocht- zo mooi fris uitspruiten en verder groeien, zij het heel langzaam.

Wat staat er zo al? Ik begin in gedachten vooraan en ga zo de vier compartimenten langs, tot ik achteraan ben. Daar gaan we. Ik zaaide Peultjes, Turkse mutsen, Bloemen, en Kalebasjes, Ik plantte een Snackkomkommer, Rode kool, Spitskool, en Bloemkool.

 

Samen met mijn man pootte ik Aardappelen, we zaaiden Parijse worteltjes, ik pootte Broccoli, zaaide Koolraap en Rode bietjes, Snijbiet, Spinazie, Rucola, Kropsla, plantte Andijvie en prei. In het buitenste smalle strookje zaaide ik bloemen: duizendschoon, veldbloemen, akkerbloemen, papaver en stokroos, Ik plantte Venkel en Dille, 2 Cherrytomaatjes en een gewone Tomaat, ik liet thuis een knoflookteentje wortel schieten en plantte dat in de grond (zomaar om te kijken of dat inderdaad lukt) Ik zaaide Tuinkers, plantte Peterselie, Selderij, en 2 Maggi planten.

Nou, dat was het wel zo'n beetje. O ja, ik had nog een paar zaadjes van Oost Indische kers, vorig jaar gevonden op een muurtje in de kasteeltuin van Kasteel Amerongen. Die stopte ik thuis in een potje en ja hoor, al snel kwamen de eerste blaadjes. Inmiddels staat hij - nog klein- in een zinken teil, in het frame van een oude leunstoel in de moestuin. Als hij nog verder uitloopt en gaat bloeien zou dat zomaar een mooi gezicht kunnen zijn!

In de bewaardoos die ik van een leeg wijnkistje maakte, voor de zaadzakjes, zit nog meer, dat niet in mei maar pas van de zomer gezaaid wil worden. Ik vind het mooi overzichtelijk zo. 

Tussendoor naaide ik een mondkapje voor de fun ;)

Op landschapscamping Kruytenburg, net buiten ons dorp, is een kruidentuin te bezichtigen. Voor € 2,50 mag je er in, en dan is het werkelijk een kwestie van niet weten waar je het eerste moet kijken! Geweldig! Ik bezocht de tuin in mijn uppie en heb er wel ruim een uur rondgedwaald en genoten en me verwonderd. Wel 25 soorten munt! En Zoveel Moois.

 En ons huis kraag een opknap beurt, tegen de muren van de keuken kwamen zwarte planken, het woongedeelte werd wit geverfd.

We durfden voor het eerst sinds het uitbreken van de crisis weer samen koffie te drinken, met een van de vriendinnen. Lekker buiten. Omdat het een glutenvrije koffieronde werd, serveerde ik er allerlei snap-hapjes bij.  En natuurlijk een glutenvrije brownie, die niet op de foto staat. Want dit is na de koffie, haha. 

Soms mag ik even wat voor een van de gezinnen doen, zodat mama de handen even vrij heeft. Bijvoorbeeld de kleine Jurre in bad doen.💝

Ik deed ook een paar uurtjes vrijwillig mee als gloednieuw lid van  A Rocha Zeeland met een hooidag, het hooien van het pas gemaaide gras, op Schor Alteklein, aan de rand van de Oosterschelde, net buiten Tholen. Dat kleine stukje natuur, met een enorme biodiversiteit, waaronder wilde orchideeën,  draag ik graag metterdaad een warm hart toe. Jaap wilde wel op de foto voor mijn blog.

Ik maakte ook een heus insectenhotel van allerlei materialen die zomaar voorhanden waren en die ik in mijn eigen omgeving kon vinden. Zo leuk om van alles bij elkaar te zoeken voor zo'n project! Ik noemde het geval Villa Beestenboel. Dankzij de krachtige hand van mijn man, die aan de voor- en aan de achterzijde vier stalen buizen de grond in jaste, blijft hij ook bij wat wind, prima staan.

Op de hoek van de straat, in het huis dat al even te koop stond, kwam een nieuwe bewoonster. Ze had bij haar vorige huis een grote tuin, maar hier alleen aan kleine patio tuin. Ze zat dus met heel wat moestuinspullen in haar maag. Eenmaal aan de praat, bleek dat ik ze gerust kon krijgen! Een lange schoffel, netten tegen vogelvraat, een klein voorkweek- kasje, labeltjes en nog meer van dat gesnor. Ook nog overjarig zaaizaad. We zullen zien of er nog iets uitkomt, dat weet je maar nooit. Omdat ze blij was dat ze het aan iemand kwijt kon, ruilden we het voor een potje paardenbloemensiroop en een fles witte wijn. Zo leuk!

Verder probeerde ik de tip uit om Brandnetelgier te maken. Dat is inmiddels op. Verdere bemesting gaat met organische korreltjes. Spuiten doe ik ook niet, of het moet zijn  met een beetje zeepwater en spiritus, tegen de luizen. De aardvlooien zijn een hardnekkig verschijnsel, ze eten van alles van kolig of knollig is, en dan van het blad. Verder zitten er veenmollen in het stuk grond,

 die knagen graag de wortels af. Dan gaat een van je planten dood, en dan begrijp je daar niks van, tot je merkt dat de stengel los op de grond staat. Dankuwel, meneer of mevrouw veenmol. Ik heb ze nog niet zien lopen, maar zoals de naam al zegt; mollen leven onder de grond, dus ook dit soort, dat een beetje op een schorpioentje lijkt.

Die 'wijsheden' haal ik overal vandaan, dat maakt dit nieuwe project zo ontzettend leuk. Niet alleen andere tuinders weten de vele 'ins' en 'outs' te vertellen, maar ook op Google vind je heel veel. Ik geniet zelf erg van de filmpjes van Tom's Moestuin, een jonge Belg, die zo vriendelijk vertelt over zijn ervaringen in zijn moestuin. En Pinterest is ook een bron van informatie.

De jonge vrouw die het stuk naast mij in bruikleen heeft, doet al zolang ze zich herinnert aan moestuinieren. Zij weet ook veel handigheidjes. Van de week had ze het over een watergeef-systeem met een terracotta pot. De noemde het een OJJA. Ze had al gegoogeld maar kon niet vinden wat ze zocht. Ik natuurlijk zelf Googelen. En ja ik vond het: het blijkt iets anders gespeld te worden, namelijk OLLA. Op z'n Spaans. ik ga zo'n soort OLLA zeker zelf maken voor bij de tomatenplanten. Gewoon met 2 bloempotjes. 

 Alles gewoon uitproberen, ook dat maakt het moestuin avontuur zo leuk. ik hou van projecten en uitvinden. Eigenlijk moet ik altijd een project onder handen hebben om aan te werken, dan ben ik op mijn best.

En ja, ik merk het aan mijn bekkenbodem; Zonder verplichtingen (dankzij de Corona crisis) lekker mijn gang kunnen gaan is voor mij het aller- allerbeste. Dan verschuift de pijn naar de achtergrond.

Ik merk ook dat het me NIEUWE veerkracht geeft. En dat ik weer ergens van kan genieten. Maar dat schreef ik de vorige keer al. Ik ben s morgens vroeg wakker en dan heb ik alweer zin om er heen te lopen. Gewoon, simpel, oud schoeisel aan, een doek om mijn hoofd,  😆

twee maal een hoek om in het dorp, dan ben ik er. En zeker 's morgens vroeg is het er zo stil..

Heb je wel eens gehoord van Tasha Tudor? -Schrijfster, illustrator, tuinvrouw, buitenvrouw- Nou, zo'n soort gevoel dus. En dan in het klein, haha.

 Vandaag valt er voor het eerst in een paar maanden regen van betekenis. Ik ben al wezen kijken in de moestuin, ofwel Lena's Hof. Het eerste beetje regen had alleen de bovenste centimeter nat gemaakt. Nu ik zit te typen, naast een aangeknipt schemerlampje, omdat het donker is binnen, door de buiige luchten, valt er beduidend meer. Wat een verademing voor de natuur. Nee, het is bij lange na niet toereikend om het tekort op te heffen, maar elke druppel is meegenomen!

Inmiddels was de eerste krop sla goed. Ik heb hem weg gegeven aan iemand die het moeilijk heeft, gewoon als teken van meeleven. De tweede keer oogsten was spinazie.

 Ik vond het heel akelig om het afgesneden gedoe te zien achterblijven in de grond. Net of ik iets had gemolesteerd in mijn tuin. Zonde zeg, dacht ik. Dat was een nieuwe ervaring, haha. De dag erna heb ik de achtergebleven sprietjes maar onder de grond gewerkt, zodat de grond weer rustig bij ligt. Inmiddels is het hele bed leeg. Er kan dus weer iets anders in. Ik weet nog niet wat, maar dat komt wel goed.

 Maar O!!! Wat is ze lekker zacht van smaak!!

 Daarna volgde een kropje andijvie. ook al zo zacht van smaak.

Werkelijk, wij hebben de smaak te pakken!