Voor iedereen nog de beste wensen voor het Nieuwe jaar! Gods zegen zij met een ieder! Het jaar is alweer twee weken oud; vandaag is de laatste dag dat je elkaar nog een gelukkig nieuw jaar mag wensen, heb ik al eens gehoord. 14 januari al.. Onnodig om te vermelden dat ik vind dat het hard gaat. Want dat zal iedereen wel vinden. Behalve als je de dagen voorbij zit te kijken, bijvoorbeeld als eenzame oudere in een kamertje in een verzorgingshuis of zo. Wie nog wat te doen heeft, zal niet zo snel hebben, dat de dagen lang duren.
Zelf moet ik ook bewust zorgen dat ik niet in een gevoel van leegte verval, zelfs nog vier jaar nadat ik moest stoppen met mijn vele bezigheden. Leegte kan je echt waanzinnig grimmig aangapen, en daar waak ik voor.
Nou ben ik niet zo'n PoetsMiep -mensen die mijn blog al langer lezen weten dat vast wel- dus zie ik me genoodzaakt mijn activiteiten op andere gebieden te zoeken. En gelukkig zijn er heel veel gebieden waarop je jezelf kan zoet houden. Wat ik daarin nog altijd een hekel punt vind is, dat wanneer iets niet nuttig is voor anderen maar alleen voor mezelf, zeg maar. Dat ben ik nog steeds niet helemaal gewend.
Het zit misschien ook wel ingebakken in ons calvinistische denken dat de dingen die je doet, beslist nuttig moeten zijn. Nou, dat mag ik dus loslaten; iets gewoon helemaal voor jezelf doen hoeft helemaal niet verkeerd te zijn.
Een van de dingen die ik puur voor mezelf doe, is wandelen. Elke dag, als het even kan. Variërend van een half uur tot anderhalf uur. Digitale kleurplaatjes zijn ook puur voor mezelf, alsmede kruiswoord puzzeltjes.
Ook al op de telefoon. Dat zijn dingen die ik liggend op de bank af kan. En omdat ik toch wel een bepaald deel van de dag liggend doorbreng, is het fijn om dat bij de hand te hebben.
Je kan tenslotte niet een hele dag lezen, ik niet tenminste. Al zegt mijn geweten wel dat ik beter iets nuttigs kan gaan doen, terwijl ik me daarmee bezig houd. Dat is binnen in mij een ingewikkelde pot met brij, die ik maar lastig kan uitleggen aan anderen. Een innerlijke criticus, meestal met de stem van mijn moeder, die me vertelt dat tijdverdrijf wel een heel vreselijk woord is, want tijd is genade tijd die mag je niet zomaar 'doelloos' doorbrengen, zo sissen ze van binnen.
Nou vind ik het vaak moeilijk om te onderscheiden of die stemmetjes gelijk hebben of niet, wie het vatten kan die vatte het. Calvinisme kan zo gemakkelijk omslaan in hyper-calvinisme, dus een beetje teveel van het goede, zeg maar. Niet alleen op het gebied van de toe-eigening van het heil, maar ook op de dingen van het dagelijks leven. En laten we ons beperken door gedachten die nergens op slaan, en ook niet op de Bijbel gegrond zijn. Op dat terrein spelen veel dingen zich razendsnel af in mijn binnenste. Vaak deels onbewust.
Inmiddels ben ik nu drie weken bezig met de Gabapentine, voorgeschreven door de pijnspecialist van de Pijnkliniek van het Bravis ziekenhuis in Roosendaal. Merk ik er al wat van, gaat de spiegel in het bloed de waarden aannemen dat ze gaan werken? Nog niet heel duidelijk, maar heel kleine dingetjes geven me wel hoop; laat ik het daar voor ditmaal even bij houden.
Ik merk dat opruimen me goed doet. Onoverzichtelijke plekken zoals mijn bijkeuken, de schuur en mijn atelier, en niet te vergeten mijn kledingkast, geven een onbestemd gevoel van binnen. Met die wetenschap in mijn achterhoofd heb ik me voorgenomen om daar wat aan te doen. En dus ben ik vorig jaar al begonnen om de schuur te kuisen.
Er is al veel weg. Een paar kastjes, die ik te mooi vond om naar de rommelmarkt te doen, omdat ik ooit dacht dat ik ze zou willen schilderen, moeten er nu toch aan geloven; ze zullen eerdaags verdwijnen naar de opslag voor de rommelmarkt van de kerk, D.V. de eerste zaterdag in juni. ( dan weet je dat alvast. Adres: Paasdijkweg 16 in Poortvliet)
Die schuur krijgt mogelijk ooit de bestemming van carport, maar dat weten we nog niet zeker. Want daarvoor moet ook intern in huis nogal wat veranderen, als we intern een berging willen creëren.
Over schilderen gesproken; 24 januari start er weer een nieuw schilder-blok van tien weken. Ik heb me weer ingeschreven. Het geeft een prettige onderbreking van de veelal stille dagen alleen thuis. Ik heb op zich helemaal geen moeite met alleen zijn, maar wekelijks zo'n gezellige ochtend met collega's is toch wel aardig. Ik ga de kansel van onze kerk op doek zetten. Een prachtig staaltje van oeroude vakmanschap, dat me zeker aanspreekt.
Gisteren dook ik weer eens in mijn kast. Vorig najaar verdween er al een vuilniszak, nu weer een grote blauwe afvalzak. De ophang stang boog nota bene door van het gewicht van de kleding, dat kwam omdat er alleen maar bijgekomen is de afgelopen tijd. Dus werd het hoog tijd om dingen die ik zeker al tien jaar heb, eindelijk eens op te ruimen. Ik ben toch zo'n kei in vasthouden.. Ik heb meteen mijn stapels sjaals eens lekker uitgewassen -ik houd echt heel erg van sjaals- En een frisse sjaal draagt tenslotte lekkerder dan een ongewassen exemplaar.
Mennmm. Ik las ergens over zo'n opruimgoeroe, die zich beperkte tot maar 37 kledingstukken, en dat was dan inclusief schoenen en sjaals, geloof ik.
37 Kledingstukken? Kijk dat verbaast me echt in hoge mate. Ik zal het nog eens goed doorlezen, ik kan er vast veel van leren. Want je schijnt er echt eindeloos mee te kunnen combineren. Maar op dit moment lijkt 37 me echt wel heel eh... weinig. Meteen besef ik dat er mensen zijn die echt nauwelijks iets hebben om aan te trekken; dan buig ik mijn hoofd weer. Waar héb ik het eigenlijk over!
Verder heb ik een nieuwe foto puzzel gemaakt, dat is dan weer niet voor mezelf, maar voor de contactmiddag voor ouderen en alleenstaanden van de gemeente, voor een volgend jaarprogramma Deo Volente. Het zijn ditmaal geen details uit ons dorp, maar uitdrukkingen, spreekwoorden en gezegden. Bekende, en - voor mij soms- wat minder bekende heb ik verzameld en in fotocollages verbeeld. Veel spreekwoorden vond ik kant en klaar uitgebeeld via Google, andere flanste ik zelf in elkaar. Dat was een grappige klus, die een serie van maar liefst 1275 fotocollages opbracht. Voorlopig kunnen ze vooruit. Ik geef een voorbeeldje ter inspiratie. Om in de opruim modus te blijven 😁
