Round Robin

"Doe je ook mee, dit jaar, met de groep Round Robin?" vroeg mijn jongste dochter. "Nee doe maar niet hoor", zei ik. Ik dacht dat het om zo'n project ging, waarbij je voor elkaar een verrassingspakketje maakt en verzendt. Maar nee, het ging om een boekje waarin je voor elkaar iets leuks knutselt.

Dat veranderde de zaak. Knippen en plakken, dat  heb ik altijd graag gedaan. Ook in de vorige periode dat ik onderuit was gegaan, 1996, heb ik wat af-ge-frutseld. Op den duur had ik dozen vol met knipsels, die ik later weer heb weggegeven aan iemand, die bij het Leger des Heils met ouderen knutselde. Zij was er giga blij mee.

Maar nu dus Round Robin, gauw terug naar het onderwerp, voor ik weer afdwaal...

Iets nieuws, vind ik altijd leuk. Maar ook spannend. Want wat houdt het precies in? En; je gaat iets doen voor een ander, dus dat moet netjes zijn. O ja, die hoge lat. Tja. Ik wil geen prutswerk leveren. Krijg het er maar eens uit. Moet het er eigenlijk uit? Niets moet. Zo. Iets moois afleveren is alleen maar leuk. Ik wist alleen niet hoe het in zijn werk ging.

De initiatiefneemster maakte een groeps-app en stuurde de handleiding/spelregels voor het project. De eerste stap was een boekje kopen, en die verkopen ze o.a. bij  Bykris .
Dan ga je de eerste 8 pagina's vullen, met dingen over jezelf. Wie ben je, hoe ziet je leven er uit, waar houd je van, wat zijn je hobby's,  noem maar op. De spullen waarmee je dat doet, scharrel je zelf bij elkaar. Natuurlijk kun je bij Action genoeg vinden, maar mijn uitdaging is dan weer: hergebruik. Kleuren. En Thema's. Dus ik ben lekker aan de slag gegaan. En wat is het leuk!! Ik vond het jammer dat mijn eerste acht pagina's vol waren. Hier zomaar even drie pagina's.

                   

 

Ik kon eigenlijk niet stoppen. Had nog zoveel gescheurd, geknipt, gesorteerd en plak-klaar liggen. Thema's over bakken, bewegen, eten, rustig aan doen, wijsheden en nog veel meer. Ik besloot nog een boekje aan te schaffen, een stevig ingenaaid blanco ding, met lekker veel blaadjes, zodat ik gewoon voor mezelf verder kan. Dus ik heb een kartonnetje op maat geknipt, en aan de hand van die mal heb ik inmiddels heel wat leuke paginavullingen gemaakt, die ik -of in mijn eigen boekje- of in dat van een andere deelnemer ga plakken.

Ik ben benieuwd naar de resultaten. je kan zoveel technieken gebruiken, ook andere dan knippen en plakken natuurlijk. Schilderen, werken met stofjes, kraaltjes, gedroogde bloemetjes... Die irritante lintjes die in allerlei kleurtjes bij je schouders altijd uit je kleding piepen, en die ik dus aal snel verwijder,

kunnen nu ook weer  een bestemming krijgen; Round Robin!  Kreun... er gaat een heerlijke wereld voor me open. De wereld waarin je mag spelen. En dat is ruimte voor het kind in mij. En dat is goed voor positieve stofjes in mijn lijf. Zal ik je eens wat verklappen? Die dag dat ik ben bezig geweest met mijn eerste acht pagina's heb ik Becky bijna niet gehoord ( lees: Gevoeld). Wat was ze tevreden. Wat een ervaring! Wordt vervolgd.