Zoeken in deze blog

zaterdag, juli 16, 2022


Zo. Wat het winterwerk in onze gemeente betreft: dat zit er op. Verenigingswerk en bijeenkomsten liggen even stil. Voor de Ouderencontactmiddag mocht ik een middag verzorgen rondom Spreekwoorden. Aan de hand van afbeeldingen op het scherm mochten de deelnemers raden welk spreekwoord er te zien was. Niet alles was even gemakkelijk; omdat ik de collages al lang geleden had gemaakt, moest ik zelf ook even goed kijken. 


Het was wat mij betrof een heel ontspannen en gezellige middag, en dat vonden de gasten ook, zo begreep ik later uit de reacties. Fijn, dat zo iets weer kan! Intussen gaan we weer werken aan de invulling van het komende seizoen.

We deden ook mee met de fietstocht van de gemeente. Een prachtige route was uitgestippeld door de activiteitencommissie. De gemeentemaaltijd, die daarop volgde, lieten we even aan ons voorbijgaan. Zo lang zitten, de avond voor de zondag, dat moet nog even op zich laten wachten. Want zitten is en blijft pijnlijk voor deze dame. Inmiddels al een slordige zes jaar.
Als iemand dat van te voren had gezegd, zou ik erg zijn geschrokken. Zes jaar pijn! Nee toch! 😖 Nu gaan we van de ene dag in de andere, en deze ongenode gast vergezelt me van uur tot uur.

Toch merk ik dat ik er beter mee om kan gaan als toen het net begon, die heftige zomer van 2016. Maar genoeg er over. 

Ik geniet wekelijks van mijn uurtjes in de Kringloop, en nadat ik die emotionele 'haak' 

heb verwijderd uit mijn leven, voelt leven een stuk lichter. Zo bijzonder! En, nog meer bijzonder, er komen nieuwe dingen op mijn pad, verzoeken, waarover ik mag nadenken, dingen die wel passen bij de gaven die ik van God heb ontvangen. Ik hoop er op terug te komen.

 Wij hebben de 'zomervakantie' er al op zitten. Dat is toch apart, zo aan het begin van de zomer. Nu zijn we weer thuis en eigenlijk moeten hier de schoolvakanties nog beginnen. Dat voelt een beetje als een heeeeel lange zomer. 💛💗

We waren weer in hetzelfde natuurhuisje in Rhenen en dat was voor de vierde keer. 

 

 En we zijn er nog niet uitgekeken. Voordeel van een vroege vakantieperiode vonden wij, dat het nog niet zo druk is. De horeca schijnt deze periode 'de grijze golf' te noemen, en dat verbaast met niets.

Intussen heb ik een beetje het idee dat ik alleen nog maar blog over vakantie vieren. Want de laatste keer keer ging het over onze vakantie in Drenthe; intussen hebben we ook 'gesnuffeld' aan De Bunker in Oostkapelle en B&B Putten. Toch niet gek dat ik dat gevoel heb. 😄

Laat iedereen maar denken wat 'ie wil. We zijn reuze graag even op stap. En nu hebben we elkaar nog. Dat ervaren we na de afgelopen jaren absoluut als een geschenk. En we merken dat we allebei weer sterker zijn dan vorig jaar. Als je het hele jaar door matig leeft en geen gekke dingen doet, is er in ons geval ook ruimte om even de deur achter ons dicht te trekken. Ik wil de lezers met onze ervaringen graag wat fijne ervaringen meegeven. En o, wat is het goed voor mij om bezig te blijven. Dan schuift de pijn wat naar een andere plek.   

Daar gaan we.We overnachtten bij De Zeeuwse LALA net buiten het Zeeuwse IJzendijke. Een heel leuke studio, weliswaar zonder ontbijtje, maar daar zorgden we gewoon zelf voor. Zeeuws Vlaanderen heeft toch echt zijn eigen charme! 

 De Bunker in Oostkapelle, eind april, was echt een verrassing. 

 In een prachtige streek van ons land. Je loopt in tien minuten door de Mantelinge (bos) naar het strand.


Elke dag hebben we reeën gezien. Ook natuurgebied Oranjezon was prachtig! De Bunker was een onderkomen met een verhaal. In de oorlog werd dit gebouw als kookbunker en opslagruimte gebruikt. Al snel na de bevrijding werd het een vakantieverblijf, dat een paar jaar geleden een volledige update kreeg. Zoveel moois op zomaar een uurtje rijden, dat vinden we echt heel fijn!En ik heb zoveel leuke foto's die ik allemaal zou willen laten zien maar daar ontbreekt hier de ruimte voor.

De B&B in Putten, rond onze 43e trouwdag, in de derde week van mei, was van een heel andere aard.

We overnachtten in een flinke, gezellige, compleet ingerichte blokhut, achter in de tuin bij een geweldig lieve en zorgzame gastvrouw, die ons inspireerde qua moed en doorzetting, na wat ze achter de rug had. Soms heb je zomaar meteen een 'klik' met iemand.

 In het voorjaar geeft het bos zo'n heel ander beeld dan in het najaar. En wat was het mooi. We deden Amersfoort aan voor een grachtentochtje en Urk om onze vriendin te bezoeken. Ze was er helaas niet. 




 
  
 
Weer thuis, hebben we ook onze bezigheden en ook hier is het prachtig geweest in het voorjaar. Lammertjes, Bloeiende kastanjes..  de eerste rabarber uit de moestuin




 en een projectje klapstoeltjes upcyclen


Toen volgde Rhenen, van 13 juni tot 7 juli. Wat een eind! En het was voorbij, voor ik er erg in had! 


We merkten allebei dat we meer energie hebben dan vorig jaar. En we hebben dus beslist niet in de stoel gehangen of alleen maar op de bank gelegen. 

Weer maar een foto impressie. Dat werkt voor mij goed.


 
 
Zomaar een rondje. Met een ijsje. De weegschaal zal niet blij zijn; ik let lekker nergens op, deze vakantie

De paardjes voor het huisje

De tuinen van Appeltern! Geweldig!!!

Met de pont, geen probleem.
Een Osse Bol in Ravenstein. Prachtig oud stadje

Een kolibirevlinder

We maken nog een feestelijk sfeertje voor een huwelijksjubileum van een van de kinderen.

O wat houd ik hier van..

Op excursie met de boswachter/ 's avonds, wild spotten.

met kleinkinderen op de Grebbeberg. Indrukwekkend.

Een wespennest in de la van een tuintafel. Een kleinkind liep een aantal flinke steken op. Oei oei oei!


dan, na een volle dag, lekker uitblazen met tapas in Kesteren

Op Plantage Willem III

bakje bij de Hema in Rhenen...

Zo mooi, die Cunera toren...



De Blaauwe Kamer... 
 

Kringloop 2nd Heaven

 
Kringloop Woord en daad Veenendaal

 
Wijk bij Duurstede


Grebbelinie, bezoekerscentrum en Fort


 Zaltbommel. Verrassend mooi.


Wil je daarna de Rijnbrug over, is die gestremd door protesterende boeren. De pontjes zijn niet bereikbaar door de lange wachtrijen woon-werk verkeer. Dan eten we eerst maar een frietje in Opheusden;  daarna zijn de pontjes weer toegankelijk.


Voorthuizen; Binnentuin over God. Zeer indrukwekkend!






 

Leersum: De Londo Tuinen.


 Leersumseveld: wandelen. 8 kilometer. Een hele prestatie voor 2 van die ouwe sokken 😂

langs de Waalbandijk, Dodewaard: 3 uivers op het nest

 En dan, ja echt, je gelooft het of niet... de koek is op!

dag lief huisje, prachtig stekje, heerlijke streek.. We hopen tot volgend jaar.

 O wacht, we wandelen nog even over Kwintelooijen, dat is na een aantal weken weer toegankelijk! Wat is het toch mooi!



En dan afscheidskoffie bij restaurant De Blaauwe Kaamer


Ja, we hebben wat boeken gekocht in de kringloopwinkels.

 Hoe staat de moestuin er bij, na 4 weken?


en meteen een trouwdienst met receptie, en een lief jarig kleinkind! Zo sta je weer met twee benen in de boerenklei. 😉

Ten slotte: We hadden opnieuw onze oude vriendin op Urk nog willen bezoeken, maar helaas was ze opgenomen in het ziekenhuis. De tweede keer dat we elkaar misliepen. God weet, waarom.

Hoewel Pinksteren al weer even achter ons ligt deel ik toch nog het prachtige en gedicht dat zij ons stuurde met Pinksteren. Ik noem het maar een spiegel. 

Van Hemelvaart tot Pinksterfeest

-Wie zal die weg verstaan?-

Zijn de discip’len wees geweest

-Heb ik daar kennis aan?-

 ~

Zij staarden eerst hun meester na;

-Wie ziet nog op als zij?-

Een wolk onttrok Hem hun weldra

-En wat scheidt Hem van mij?-

 ~

Hun opzien was bij God bekend.

-Weet Hij het ook van u?-

Hij heeft hun blik teruggewend

-En waarheen zie ik nu?-

 ~

Hij zond twee hemelboden neer.

-Wie wordt zo begeleid?-

Hun boodschap was: Zo komt Hij weer

-Ben ik daarvoor bereid?-

 ~

Toen kwam er blijdschap in hun hart.

-Wie kan zo blijde zijn?-

’t Belovend woord nam weg de smart

-Ken ik dat medicijn?-

 ~

Zijn wachtten in de opperzaal

-Wie wacht er nog als zij?-

Gebed was er bij allemaal

-Is het er ook bij mij?-

 

Een scheiding, wachten, lijdzaamheid,

-Waar spreekt men er nog van?-

’t Is voor Gods kind geen lijd’lijkheid

-En ik, wat doe ik dan?-

 

Men zocht reeds toen een knecht voor God,

-Wie zoekt er nu nog naar?-

Wierp in afhank’lijkheid het lot

-En ik, ik oordeel maar?-

 

In eendracht, smekend in gebed,

-Wie kent nog deze drang?-

Bij Gods beloften stilgezet’

-Ga ik mijn eigen gang?-

 

Zo heeft men op Gods Geest gewacht;

-Waar zijn die wezen nu?-

Ze werd vervuld der zwakken kracht.

-Ken ik mij zwak voor U?-

 

Van hemelvaart tot Pinksterfeest,

-Die deze weg verstaan,-

Vervult God zeker met Zijn Geest.

-Heb ik daar kennis aan?-

 

 


 


 

 

Blogarchief