Het gaat bijna een gewoonte worden om te zeggen dat ik
schrik bij de ontdekking dat ik al zo lang geen Blogje heb getypt. Ik ga dat
dus nu weer niet doen… Het komt echt niet, omdat hier niets is gebeurd,
integendeel. Maar soms dénk ik gewoon helemaal niet aan mijn Blogger pagina. En
gelukkig is niemand afhankelijk van mijn mededelingen, en dat is toch weer een
heel relaxed idee. ;) Als ik even kijk wanneer de laatste post was, januari 13,
2014 ,besef ik weer eens hoe ontzettend snel de tijd gaat.
Na alle drukte rond de feestdagen en de jaarwisseling denk
je, ieder jaar, weer in wat rustiger vaarwater te belanden. Op zich zou dat ook
moet kunnen, zonder betaalde baan… En toch zijn de weken altijd zo voorbij.
Ik wil even wat delen over een van de activiteiten van de
afgelopen tijd: Dekens haken.
Op Facebook zijn verschillende haak groepen actief. Op de
ene stelt men leuke patroontjes beschikbaar, op een andere kun je per week een nieuw rand aan je gehaakte deken
toevoegen, weer een andere haakt granny’s voor b.v. erg zieke kinderen en/ of hun
brusjes. ( broertjes en of zusjes)
Bij de laatste groep meldde ik mijn vroegere buurmesje aan.
Ze had voor een tweede maal te kampen met een hersentumor. Ik had het hele idee
al met haar moeder, mijn vroegere buufje,
gedeeld, en –begrijpelijkerwijs- in deze loodzware dagen fleurde zij van
de gedachte gewoon wat op.
Helaas bleek de leeftijd van mijn buurmeisje ( 23) niet binnen de
kaders van deze groep te vallen. Nou, je kunt het wel raden, ik was behoorlijk
teleurgesteld. Maar de regels van de groep respecterend, ben ik zelf op zoek
gegaan naar vrijwillige haaksters, er meldde zich binnen de kortste keren een
ruimschoots voldoende aantal aan, om mee te doen. Binnen drie weken had ik ruim
voldoende granny ‘s binnen in diverse
roze-en wit- tinten. Vervolgens werd het puzzelen om de lapjes netjes verdeeld
uit te leggen en de gehaakte lapjes aan elkaar te haken.
Samen met moeder en tante hebben we de deken bij de dappere dame bezorgd. Ze was reuze enthousiast en blij met de deken en we hopen dat dit gebaar ook een kleine positieve bijdrage mag leveren aan haar herstel.
En daar werd nota bene een heuse 'haakdag' georganiseerd in
het gebouw van de krant in Apeldoorn. 61
Haaksters en 1 haker, hadden zich aangemeld, en het werd een waar festijn, die
dag. De foto’s haalden de krant, en mocht iemand idee hebben hoeveel lapjes er
op de redactie waren binnen gekomen; dan mocht dat vooraf gemeld worden, op de haakdag
zou het definitieve aantal bekend gemaakt worden. Het
aantal overtrof ieders verwachtingen; het waren er 8410!!!
Veel
meer dus, dan het benodigde aantal voor 4 lappendekens voor Ontmoeting. De hele meute deelnemers werd ingedeeld in groepen van 8, en gezamenlijk werd en gehaakt dat de pluizen er af vlogen! Veel foto’s werden gemaakt, Foto: Rd, Anton Dommerholt.
Aan het einde werden en zelfs nog tassen met lapjes
meegenomen naar huis, om daar verder te werken, en ja, je raadt het al; ook ik
zocht een selectie uit in zachte tinten,
om thuis nog een deken te fabriceren. Inmiddels is hij klaar, op de rand
na…
(n.b. De actie is inmiddels afgerond.)
Voor nog meer foto's en een video, waarop ik zelf ook nog sta te kwekken, bijna een het eind, zie deze link:
Als
deze deken helemaal klaar is, ligt een volgend project te wachten, een deken
voor onze oudste kleinzoon Rick, in stoere kleuren, passend bij de thema’s maritiem
en postzak. Inmiddels ben ik al verder dan op deze foto, ik heb al vijf lange
banen aan elkaar zitten en hij wordt echt leuk.
Maar na al dat ingespannen haken merk ik wel dat ik even een
klein beetje gas terug moet nemen, mijn schouders protesteren. Heb ik toch te
ingespannen zitten werken... zou best kunnen…. Even pauze dus, en alle opgewaaide
stof maar eens verwijderen in huis, dat is ook weer heel hard nodig!
Mocht iemand denken: o ja, granny’s… daar hadden we vroeger
ook een sprei van, of dat heb ik ook nog geleerd, vroeger…. Hoe deed je dat ook
alweer? Op You Tube staan tal van filmpjes met voorbeelden en handleidingen, ik
zou zeggen kijk er eens naar en haal je hartje op aan het wegwerken van vele
restjes garen, tot weer een nuttig product!
Veel haakgenoegen!
