Namens Jou - Aflevering 6

I.M. Willemijn!! 24-12-2009~ 24-12-2010

Normaal gesproken zak ik niemand stimuleren om achter de beeldbuis te kruipen, maar dit keer een melding van - voor mij en heel mijn familie- iets bijzonders:
Mijn dappere nichten MARLENE EN NELLEKE

zijn te zien bij het tv programma NAMENS JOU! Klik op de onderstaande link voor meer info।

Namens Jou - Aflevering 6#reactions

Liefde

Liefde, een wonderlijk iets. Niet alleen bij mensen, ook bij de dieren. Wanneer ik na de maaltijd vanuit mijn stoel naar buiten kijk heb ik het uitzicht op een aantal oude, zwarte elzen. 's Zomers zijn deze bomen met hun volle bladerdek een heerlijke plek voor uitbundig gekraai, gefladder en gekwetter, momenteel fungeren ze als verzamelplaats voor kauwen en duiven. Twee tortelduiven zitten met min of meer opgezette veren tegen elkaar aan op een van de lagere takken. Het is koud en zo blijven ze samen nog een beetje warm. Enkele takken hoger zitten nog een paar stelletjes kauwen. Hier en daar komt een eenling aanvliegen. Hij neemt een andere tak. Even later belanden de duiven onder luid gekoer op mijn achterstraatje, op zoek naar iets eetbaars. Dat is er genoeg voor een hele familie. Een paar gewone mussen zijn al druk aan het fourageren, en ook meneer en mevrouw(?) heggemus zijn al even bezig. Daartussendoor roetsjen kool- en pimpelmeesjes, een mannetjes- en een vrouwtjesmerel, een roodborst, ( ja, altijd 1) en een ongrijpbaar aantal spreeuwen. Als er een derde tortelduifje bij komt wordt die door 1 van 'het stelletje' tortelduiven al fladderend weggejaagd. Kijk, en dan denk ik: Wat wonderlijk, die beestjes weten uit al die vogeltjes precies, wie hun eigen man of vrouw is. Dat weten wij toch ook, zul je zeggen, maar ja, dat is natuurlijk niet zo moeilijk. Mensen lijken niet zo op elkaar-of het moet een één-eiïge tweeling zijn- dat je je vergist tussen je man en je buurman; c.q je vrouw of je buurvrouw. Maar bij vogeltjes is dat toch wel ingewikkeld, lijkt me. Kijk nou naar die pimpelmeesjes. Allemaal hetzelfde pakje, geel, zwart, wit en een blauw petje. En de tortelduiven ook. Het zachte leverkleurig verenpakje is bij allemaal gelijk, inclusief de donkere ring om de hals. Niet een die een groen of een rood of blauw ringetje heeft... Daar zou je elkaar dan nog aan kunnen herkennen, toch? Ik heb me zelfs laten vertellen dat kauwen elkaar hun hele leven lang trouw blijven. Hoe ze dat doen... daar komt volgens mij meer bij kijken. Toch eens een vogelkenner raadplegen. In ieder geval is het allemaal prachtig geschapen door de grote Auteur!!

kleinzoons

Zo, nu eerst es even vertellen hoe blij ik ben met mijn lieve kleinzoontjes. Daarbij vergeet ik alle vrouwen niet, die nooit een kindje of een kleinkindje kregen. Weet je wat, geniet met die van mij mee! Ik wil ze best een beetje met julie delen! Rick is nu ruim 2, Boaz is net 2 geworden en Lennard wordt morgen 5 weken. Wat een kerels zijn het toch!

Rick ( boven) zien we helaas door de omstandigheden niet zo vaak. Toch weet hij dat ik zijn oma ben en dat ontroert me meer dan ik wist. Toen ik hem op zijn tweede verjaardag stiekum lekkere stukjes bowl (ja! ijntje, ja! kiwi, ja! naan, Ja! ijntje..) voerde uit mijn eigen glaasje, keek hij me opeens recht in de ogen en zei OMA!? Daar word je blij van!! En ook die andere koter weet al zo goed wie oma is... Soms denk je, wat beseffen ze van jouw aanwezigheid in hun eigen grote kleine leventje? Nou, reken maar dat ie het weet... Mijn dochter stopte hem in de keuken iets in handen en zei: Ga maar aan oma geven.. Zonder mankeren stapte hij op de juiste persoon af. Mij dus. Wat een openbaring!! Nou, dan ben ik gewoon apetrots op dat kleine koppie dat al zoveel onthoudt!! En dat al zoveel kapsones krijgt!! Haha! Als er iets niet naar zijn zinnetje gaat maakt hij dat duidelijk kenbaar. Was dat voorheen door te gaan sjaggerijnen, nu doet hij het resoluut en bondig: Pot! Geen zin in het samen zingen van het liedje visje visje in het water? Dan is het visje gewoon (ka)pot! Haha, je lacht je toch zeker een hoedje!!

Nu heeft hij er een broertje bij, Lennard, zie onder,

en o, wat is hij er lief voor. Geen wonder, het is ook zo'n warm en zacht manneke. "Koele", is nu zijn vaste liefkozing voor Lennard, die ook onverwacht en vindingrijk een nieuwe naam door Boaz is toebedeeld: niet meer Baby, niet meer Lennard, maar een contaminatie.... Bennard.

O wat een kerels!! Heerlijk toch! Genieten jullie mee??

voelsprieten

Heb je ook wel eens een onbehaaglijk gevoel terwijl er eigenlijk niets aanwijsbaars is waardoor dat is ontstaan? Het is zo wonderlijk... het verhaal van onze voelsprieten. Je bent met een groepje aan iets bezig geweest en je voelt zomaar; er hangt iets in de lucht. Iedereen doet zijn ding, en levert zijn aandeel, samen maak je het karwei tot een mooi geheel, alles gaat voor je gevoel best goed, en toch... er is iets.. Iemand is stiller dan je gewend bent of je ziet opeens twee mensen een blik van verstandhouding wisselen... Ik ben "gezegend" met veel voelsprieten. Gelukkig zitten ze onder mijn haar, je ziet ze dus niet, maar o, wat kun je er soms weet van hebben. Ik denk dan al gauw: heb ík iets verkeerd gedaan? Iemand in de wielen gereden, voor de voeten gelopen, werk uit de handen gepakt? Iemand het gevoel gegeven dat ik mezelf 'belangrijker' vond dan hij? Ik ben dan meestal wel zo dat ik na het klaren van het karweitje vraag: joh, ik heb het idee dat je een beetje stilletjes bent, gaat het wel?? Soms zeggen mensen dan wat er loos is, dat vind ik dan fijn, want dan kun je dingen uitpraten of oplossen en 'hopen' dingen niet op. Maar soms zeggen ze ook dat het prima gaat en dat er niks loos is, maar ze zijn altijd nog anders dan anders. Snap je. dat geeft me zo'n onbehaaglijk gevoel. Omdat.. ja, waarom eigenlijk? Tja, ik zie nou eenmaal graag dat de mensen om me heen gelukig zijn. Maar ook: dat gevoel van die muur, dat kan ik niet goed handelen. Misschien hoor ik volgende week: joh, je vroeg dat he, vorige week, maar ik wou het ( nog) niet zeggen ( of niet, waar iedereen bij was) maar luister... of zoiets... Dan pas ben ik het echt kwijt.
Schiet op, wurm! zeg ik tegen mezelf. Ga iets nuttig doen. Of ga een wandeling in de sneeuw maken. Hoofd in de koude vriewind... Misschien dat de sprieten zich dan haastig terugtrekken. Ik trek mijn jas aan. Ik kan tenslotte niet alles oplossen. Niet voor mezelf, en zeker niet voor een ander. Niet de omstandigheden bepalen je levensgeluk, maar de manier waarop je met die omstandigheden omgaat, zei ooit mijn psycholoog. Hij had trouwens een bos met grijze krullen. Ik heb er nooit onder gekeken, (Hihi) maar hij had volgens mij de bediening van zijn voelsprieten goed onder controle. Ma ja, ik ben geen psycholoog... Heej het begint weer te sneeuwen!! En wie loopt daar, hard lachend en zwaaiend?

Ja hoor, dat is ze. Helemaal de oude. Gelukkig!! Ik stap blij naar buiten. Soms lossen dingen zichzelf op.

tassenzak

Hoi!!!! weer een snel karweitje bij De Warme Stal ....

Je hebt er weinig voor nodig en ' t is zo klaar...

Zeker in deze tijd van cadeautjes hier en cadeautjes daar.. als je niet oppast word je bedolven onder de plastic tasjes. En wat kunnen ze eindeloos rondslingeren.. Ook zo'n hekel aan die rondhangende plastic tasjes?

Maak dan even zo'n handige tassenzak. Als je hem van een mooi passend stofje maakt, hoef je hem niet eens achter een kastdeur te verstoppen...

Nodig: Een lap stof van plm 40x 60 cm. (groter of kleiner kan natuurlijk ook, het is maar net welke maat je wilt) en een stuk elastiek.

Knip een strook van de stof af om een ophanglus te maken.

Vouw de lap in de lengte dubbel en stik vast. Je hebt nu een koker van stof.

Aan de uiteinden zoompjes leggen waardoor je het elastiek rijgt.

Nu de afgeknipte reep stof in de lengte stikken en keren. Als laatse aan een van de open zijden deze reep bevestigen; aan een kant als een lus of als hengsel aan twee kanten ( zie foto onder).

Stop de tasjes er van boven in en je kunt je ze er van onder weer uittrekken...

En natuurlijk kun je hem ook gebruiken om andere dingen in te bewaren, Sokken, panty's, verstelwerkjes, poetsdoeken, pampers...

Belofte maakt schuld

Heej, dat is de tweede keer dat ik een blogje open met een spreekwoord. Maar ja, wat je toezegt, moet je, als het even kan, waarmaken. Daarom hierbij snel een paar fotootjes van het resultaat van mijn lappenruim-en-verwerk-woede.

Foto 1: een bergje ongeregelde stofjes die je eigenlijk hopeloos aan liggen te staren, wat moet je daar nou mee... Ik heb met Juultje overlegd wat we er mee gingen doen; haar enige optie was: er op gaan liggen en lekker gaan maffen.

Toch vond ik zelf de andere optie beter: lekker warme anti-bevries kledingstukjes maken voor het Oostblok.

Foto 2: sjaals, mutsen, colls en haarbanden uit stalen gevilte wol, stalen badstof en een paar ongelijke stukken fleece.

Foto 3: oeps, er zat een gaatje in de stof. Aan twee zijden letterlijk opgelapt met een knipoog.

Foto 4: poppenmutsjes uit kleine staaltjes fleece. Handdoekje, spuugdoekje, mama- en kind- washandje en 2 slabbetjes, uit een flodder badstof, afgezet met een randje paars uit het voorpand van een overhemd.

Je zult het geloven of niet, maar hier krijg ik nou gewoon energie van!! Het toppunt van restverwerking, wat mij betreft.

Liefs, groetjes en tot een volgend blogje!

OPRUIMEN

OPRUIMEN

He heerlijk, ik knap er gewoon van op!

Waarvan? Nou gewoon, lekker opruimen. Niks bijzonders, 't kost niks, ;-) en het wordt zo lekker netjes, waar het eerst vol stond. Bovendien weet ik waar mijn spullen heengaan!! Naar Dorcas.




Toen ik vorige maand bij een voedselactie in de dorpssuper in contact kwam met de organisatie Dorcas, heb ik me aangemeld als 'sorteer miep.' Dorcas zamelt landelijk al decennia lang materialen in voor hulp aan minderbedeelden in vele landen.

Vorige week was ik er voor het eerst bij. Tijdens zo'n eerste 'blik in de keuken'

kom je veel te weten.

De vrijwilligers van de werkgroep Tholen zijn zeer bewust bezig met dit werk. Ben ik een meisje van: graag voor veel dingen wat doen, zij GAAN hier dus HELEMAAL voor! En tot mijn vreugde sluit mijn leefwijze, wat bewaren betreft, wel aan bij de cultuur binnen de werkgroep. O grutjes, wat ze al niet bewaren en weer gebruiken, ik ging er gewoon van giegelen.

In gedachten ging ik terug naar de tijd dat onze kinderen nog thuis woonden. Ik kreeg wel eens 'op mijn kop', van mijn zoons, omdat ik nou werkelijk Overal Nog Iets Mee Deed. Recyclegestoord, noemden ze me, half geirriteerd/ half liefkozend. En dan ik: Beter recyclegestoord dan verspilziek. (Stilte.) Tuurlijk, je kan van jongens tussen 10 en 20 niet verwachten dat ze zo bewust bezig zijn met dit soort ongein. Maar zij gingen soms wel erg gemakkelijk met dingen om.

Bij Dorcas alzo niet. Kleding, huishoudtextiel, keukengerei, handgemaakte spullen, speelgoed, als het maar schoon en heel is, is alles welkom. Het gaat zorgvuldig nagekeken en gesorteerd in speciale zakken naar zijn bestemming, andere spullen worden in een van de Dorcas winkels verkocht. Nou. Is dat niet heerlijk? Ik word blij van zuke dingen.

Ik word ingewerkt. Een schoon en heel kledingstuk gaat naar de juiste stapel op de sorteertafel. Heel -maar niet schoon- gaat in de zak 'opknappen', de namen K2r en groene zeep komen af en toe langs. Schoon -maar niet helemaal heel- daar kan de naaister wel wat mee. Niet schoon -ook niet heel- maar nog wel bruikbare onderdelen, zals knopen of ritsen? Die worden verwijderd en bewaard voor de naaister. Zelfs een paar damessokken waarvan de teen dun wordt, gaan met een van de dames mee naar huis, nee, niet om ze te stoppen, dat zou te ver voeren, maar ze gebruikt ze voor haar hobby (popjes opnieuw aankleden voor Dorcas) en naait er keurige kleine poppenmaillotjes uit. Is het niet ENIG! Daar spreekt toch liefde uit? En wie zo het kleine eert, is een compliment weerd!

Het virus, waarmee ik al mijn levenlang ben besmet steekt onmiskenbaar de kop op. Joepie! Eindelijk een plekje waar ik mijn spullen met een gerust hart kan brengen. Ja, met een gerust hart, want zelfs als je je spullen naar de rommelmarkt doet, loop je de kans dat het (vanwege het hoge verzadigingspunt bij het publiek) toch nog op de vuilstort komt. En dat vind ik GEEN goede bestemming. .

En dus zijn vanmiddag mijn lappendozen ondersteboven gegaan, alle kleding die ik 'ooit nog es zou verknippen' b.v. voor nog meer lappendekens, heb ik er uit gevist. Ook lappen van groter dan 1 meter heb ik er uit gevist. Verder vond ik kussenhoesjes, handdoekjes, pannenlappen, kussens en kussentjes, die ik beter daar kan brengen dan nog langer bewaren- ik heb nu immers een goede bestemming gevonden- een sprei waar ik eigenlijk niks mee doe, maar ook mijn pannenset, van 32 jaar gelden gaat mee (ik kook tegenwoordig in grijs gewolkte pannetjes) een soeppan, waar ik vroeger 4 liter erwtensoep in kookte, een thermoskan, een vergiet, een koffiekan met doseerfunctie, mijn roestvrijstalen lepelrek met aanhang, nog meer kleding, schoenen, ach.. ik heb een heerljke berg spullen klaar staan die zo snel mogelijk naar het inleverpunt gaat. Met een gerust hart. Ook dat nog.

P.s. Wil je meer weten over Dorcas? www. dorcas.nl

inie-minie

O wat zijn ze klein! Inie-Minie sokjes

Met een restje katoen of wol heb je in een handomdraai zulke piepkleine sokjes gebreid.

Zet 20 steken op. Brei 10 naaldjes -dat is 5 ribbels- recht.

11e naald: brei 13 steken en keer dan je werk(je)

12e naald: brei zes steken terug. Brei met deze 6 steken tot je hiermee ook 5 ribbels hebt gebreid. Je hebt nu 'het been' en 'de wreef' gebreid.

In de nu volgende 2 naalden ga je 10 extra steken maken. Brei eerst de 6 steken recht, neem daarna met de linker naald 5 steken op langs de zijkant van de wreef. Zie onderstaande foto.

Brei de zo ontstane 5 nieuwe steken plus de 7 nog op je naald staande steken. Dit was dus een naaldje van 6+5+7 steken. Keer je werkje. Nadat je 18 steken hebt gebreid, neem je ook aan de andere kant van de wreef 5 nieuwe steken op. Naald uitbreien. Je hebt nu 30 steken op je naald!

Het is handig om het midden van je werkje even te markeren met een speldje of draadje. Zie foto.

Nu ga je het 'neusje' of de teen breien. Daarvoor moet er aan de voorkant (midden) van het werk weer geminderd worden tot je -als het goed is-(:-o) weer 20 st. hebt.

Dat doe je als volgt: Brei de 30 steken. Keer het werkje.

Brei 14 st. tot het midden van de naald. Brei daar st. 15+16 samen. Naald uitbreien. (14 st.)

Volg. nld: 12 steken breien. st. 13+14 samenbreien. st. 15 re. st. 16+17 samen breien. rest uit breien (=12 st.)

Volg. nld: 1e twee st. samenbreien, 10 st. breien, 1 afh. 1 breien en afgehaalde st. overhalen, 11 st. breien, waarna je de laatste 2 st. samen breit.

Volg. naald: 2 eerste st. samenbr. 8 st. recht, st. 9+10 samenbreien, st. 11+12 samenbr. 8 st. recht. 2 laatste st. samenbr. Als het goed is, heb je nu weer 20 steken op je naald.

Werkje keren, de 20 steken recht breien en als laatste naald het werkje afkanten.

Vouw de lapjes dubbel en naai de achter- en onderkant met de aan-en afhechtdraadjes dicht. Sokje keren. Je hebt nu een leuk sokje dat past bij een pop, maar je kunt het ook gebruiken om verder mee te knutselen. Een sleutelhanger, een decoratie voor een meidentruitje, voor op een kaart, voor...

Nou ja, je weet het he, fantaseren maar weer.! Laat gerust eens weten of het lukt en wat je met de sokjes doet.

*Ben je een beetje handig, en wil je grotere sokjes dan kun je meer steken opzetten, een ietsjes langer been en wreefje maken, meer steken langs de wreef opnemen, en naar eigen inzicht weer bij de neus minderen tot het begin aantal steken. Je kunt ook fantaseren met kleurtjes door een gekleurde wreef, of ribbeltjes te maken, een satijn- lintje door het sokje te rijgen of een echt koordje te draaien. Een klen bloemetje voorop kan ook, nou ja, je snapt het wel.

* (voor gevorderden, hihi..)

nog een paar fotootjes bij de beschrijving

Nog een paar fotootjes bij de sokjes

Aangezien er per bericht maar 5 fotootjes passen, hierbij nog een paar extra plaatjes. Alleen; hoe klein de sokjes ook zijn, ze zijn poep eigenwijs, want ze staan in omgekeerde volgorde en ik krijg de plaatjes niet in de juiste positie!! Maar na een hele middag ploeteren vind ik het wel mooi zo. Ik zou zeggen:

Brei- se!!



het vastnaaien

na het afhechten

weer 2o steken

het been en de wreef

en zoooooooo klein zijn ze in het echt!

haastige spoed

Vandaag moest ik even geld storten bij de bank. De opbrengst van de verkoping van de vrouwenvereniging. Aangezien ik de penningmeester(esse) ben, is dat karweitje voor mij. Nu is het zo, dat we vanmiddag ook nog weer bij onze nieuwe kleinzoon willen gaan kijken. De zuster is vandaag voor het laatst bij mijn dochter en gaat om half één al weg. De achtste dag, en dan moet je er weer voor gaan. Beetje dolletjes, nietwaar, daarom gaan we lekker koken, badderen, noem maar op... Maar voor het weekend is wil ik echt dat geld de deur uit hebben. "Ben zo terug", beloof ik mijn man. "Dan gaan we direct!" Min of meer gehaast ga ik op pad. De Bank is twee dorpen (!) verderop, en natuurlijk rijd ik netjes 80 c.q. 60 km. per uur, ik vind dat ik verplicht ben om me, ook als ik gehaast ben, aan de regels te houden.
Vóór de bank zijn mooie parkeerplaatsen met daaromheen een blauwe lijn. Ik weet heel goed wat dat betekent: Beperkte parkeerduur dus je parkeerschijf duidelijk zichtbaar voor de ruit plaatsen. Het is net 1 uur geweest.

Er zijn niet zoveel plekjes, aangezien een aantal kraampjes, samen de weekmarkt vormende, een deel van De Markt in beslag neemt. Terwijl ik parkeer zie ik in mijn spiegel een auto aankomen met daarop de letters: HANDHAVING. Ik glimlach, moet even zoeken naar de parkeerschijf, maar ja hoor, daar heb ik hem. Even kijken, hij staat op 7 dus even terugdraaien, 6-5-4- 3- daar hebben we de drie van 13 uur.

Snel de kaart op z'n plekje geslingerd en roets, de bank binnen. Gelukkig is het stortingsapparaat vrij dus ben ik meteen aan zet. Sjonge, met al die briefjes van 5 is geldstorten toch wel een geduldwerkje. En dat ene biljet van 20 komt telkens terug... Help, juffrouw van de bank, ik heb toch geen vals briefje ontvangen? Want dan ben ik nog zomaar niet weg. Gelukkig; bij de zesde poging 'pakt' het apparaat toch het biljet. Snel een transactiebon printen, pas uitnemen en wegwezen, op naar de kleinzoon. Het is half twee. Bij de auto naast de mijne staat DE HANDHAVER te schrijven. Oei, denk ik, die heeft beet. Maar ja, domme mensen blijf je houden. Je ziet toch dat je in de blauwe zone staat? Maar ... wie schetst mijn verbazing als ik zie dat onder MIJN ruitenwisser ook een geel briefje prijkt??

Is dat omdat ik met mijn ene wiel net óp de blauwe lijn sta? Dat zag ik nog net toen ik uitstapte, maar... zo flauw zal die kerel toch niet zijn!? Ik kijk de HANDHAVER scherp aan en vraag: "Wat gaan we doen?" Zonder op te kijken dreunt DE HANDHAVER op: "Blauwe zone mevrouw, daar moet u de parkeerschijf correct plaatsen. 'Sukkel' denk ik; 'je bent toch niet blind... ' "Heb ik net gedaan", zeg ik, en voor alle duidelijkheid wijs ik het blauwe geval aan. "Dat weet ik niet mevrouw, hij staat op 3 oftewel 15 uur dat duurt nog anderhalf uur, ik kan zo niet zien hoe lang u hier staat." Ik val stil. Drie uur?? En dan snap ik het! "Oooohhh!" Ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan en dat doe ik dus ook. Drie is geen dertien, daar heeft die man gelijk in. Maar, denk ik meteen, geen nood, die man zal wel snappen dat dit een misverstand is. Dat is gewoon niet goed heb gekeken.

"Ik heb nog aan de motorkap gevoeld, maar die is steenkoud", vervolgt de man. Nu ben ik nog meer verbluft. Hij gelooft me gewoon niet! Ik voel ook aan de motorkap en voel duidelijk bij de voorruit nog warme plekken. Hij weigert om mee te voelen. Mensen in de buurt blijven staan kijken. Even lijkt het erop dat hij aarzelt. Ik leg uit dat ik wat gehaast was omdat we zodadelijk naar onze nieuwe kleinzoon gaan, nog snel even wat geldzaken afhandelen... etc. Maar DE HANDHAVER verblikt noch verbloost. En dan besef ik: om die stomme vergissing van mij wil hij gewoon € 60,- hebben. Dat weiger ik te geloven. "Neem die bon maar gerust weer mee, want dit kan niet", zeg ik. Ik schud vastberaden van nee. Maar de man zegt:

"Mevrouw, u bergrijpt natuurlijk wel dat ik daar niet aan kan beginnen. Ik kan op uw schijf niet zien hoe laat u de auto hier hebt neergezet, en ik doe gewoon mijn werk."

"Tja, als je het zo bekijkt", zeg ik, "in theorie sta je in je recht. Maar...."

"Tuurlijk mevrouw, anders had ik het niet gedaan", lacht hij. O, die grijns!! Ik erger me groen en geel aan die man. Want wees nou eerlijk: Het was toch wel aardig geweest als hij had gezegd: "OK, mevrouw, ik geloof u, maar een volgende keer wel beter opletten dat u hem op het goede nummertje zet..." Toch? Zo'n ongeconcentreerde kersverse oma... Maar nee hoor, niets mocht baten, ik kon instappen en wegwezen... Van boosheid sloeg ik het portier veel te hard dicht met mijn pijnlijke Frozen Shouder... Dat was net te veel. En bah, dan voel je je gewoon.. een beetje zielig. Of is dat nou raar? Vooruit, zeg ik tegen mezelf als ik tranen van boosheid weg veeg, het is gebeurd, trek je lessen er weer uit. Ik moet denken aan een uitspraak van mijn schoonvader: Hoe komt het toch, zei snel tegen goed , dat ik je zo zelden ontmoet??

Min of meer tegen kookpunt, de stoom komt zowat uit mijn oren, kom ik thuis met de mededeling dat ik ruzie heb gemaakt met een parkeerwachter. Mijn man begint bij het horen van het verhaal (gelukkig) hard te lachen. "Je had hem moeten voorstellen om zijn handen op het motorblok te leggen en dan hard moeten duwen", zegt hij. "Wedden dat ze gesist zouden hebben?"

Oeps, ik merk dat ik me voldaan voel bij dat voorstel. En dan schaam ik me. Wat leeft er in een mens. Zei ik pas, dat ik niet zo vaak boos ben??

gevlochten krans van stof

Gevlochten Krans van stof

Een aantal jaren geleden waren ze helemaal hot, deze kransen van stof. De mooiste kransen werden in elkaar gefrutseld. En gek is dat -ik verbaas me daar soms zo over- als iedereen er een heeft is de hype weer voorbij! Het bezit van de zaak is vaak het einde van het vermaak. En toch zijn het nog steeds leuke dingen, heel leuk om te maken! Weet je, we gaan ze gewoon her-introduceren!

Je hebt nodig:

Repen stof uit 3 verschillende patroontjes
Vulling
Lint
Naaigaren en naald

Werkwijze:
knip uit stof 3 lange repen, breed genoeg om dubbel te kunnen stikken en ook nog eens op te kunnen vullen. Hoe langer en groter de repen, hoe groter je krans. Vouw de repen in de lengte dubbel, stik ze met de goede kanten op elkaar vast, houd een vulopening open , keer het werk en vul je repen stevig op. Je hebt nu drie slangen, zal ik maar zeggen. Naai met de hand de slangen aan de uiteinden met drie gelijk op elkaar. Hierna ga je de slangen vlechten tot ze aan de uiteinden weer bij elkaar komen. Ook deze uiteinden naai je aan elkaar. Met wat duw-en-trekwerk breng je de vlecht in de vorm van een cirkel en naai de twee uiteinden (dus eigenlijk zes uiteinden) stevig aan elkaar vast. Op de plaats van het naaiwerk strik je een mooi lint in een bijpassende kleur.

laarsjes....

Laarsjes....


Pas stond ik in een van de vele heerlijke kringloopwinkels die ons landje rijk is, in dubio met een paar poepige felroze laarsjes in mijn handen.
En dan gaat het zo: Manlief: Wat moet je dáár nou weer mee..! Wacht je op een kleindochter of zo?
Ik: Ja... kweenie... ik heb het gevoel dat ik ze moet meenemen..
Herkenbaar?
Goed, de laarsjes gingen mee voor € 1,50 en eenmaal thuis wist ik het:

PAPIER MACHÉ

De laarsjes worden nu dus in de kranten-met behangplaksel gezet, mogen drogen, er gaat nog een laagje op, weer drogen etc. tot ik een aardig laagje heb. Dan knip ik het papierlaagje open, haal de originele laarsjes eruit, repareer de knip met nog weer kranten met behangplaksel en als de boel helemaal droog is, ga ik ze verven. Leuk rood met witte stippen of zo...

Oeps, ik hoor manlief alweer zeggen: Ja.... en wat moet je daar dan weer mee? hihi...

Het resultaat krijg je in een volgend blog te zien!!

granny squares

Granny squares

Eindelijk heb ik ontdekt hoe ik de overbekende Granny Squares kan haken. Ik wist dat het niet ingewikkeld was, maar ja... het beginnetje he.. Toen ik het eenmaal doorhad was ik niet te stuiten. Sorry, zo gaat dat bij mij als ik iets nieuws heb ontdekt. (Ik moet mezelf daar wel eens in corrigeren. ) Maar goed, snel allerlei ini-mini restjes katoen bijeen gesprokkeld en aan de slag. Ook weten hoe je ze maakt? Kijk op de Blog van www.back2basics-b2b.blogspot.com Een oud kussentje en een stukje mooie stevige stof voor de achterkant opgesnord (heerlijk, zo'n 'magazijn'!) en zie hier boven het resultaat. Kijk voor meer inspiratie eens bij Google afbeeldingen bij Granny Square, ik weet bijna zeker dat je meteen verliefd wordt!

OPA en OMA!

Ach, wat een dag hebben we achter de rug. Geen nare dag, zoals ik pas moest schrijven, maar een prachtige dag!! We hebben er sinds vandaag een kleinzoon bij. De derde!! Lennard Nathanael (roepnaam Lennard; Ik ben vernoemd!!) werd geboren om 9.19u in het Beatrix ziekenhuis in Gorinchem. Hij is 51 cm lang, weegt 3240 gram is precies/ op de dag af 23 maanden na Boas geboren. Wat zijn we weer dankbaar, blij en trots! En Boas niet minder!! ;-)

spam ontvangen?????

Goeiedag! Wat gebeurt er nou weer! Krijg ik een belletje van een ouder buurvrouw, die vraagt of ik al lang in Viagra handel. Zit ik op dat moment me net voor te bereiden op een Bijbelstudie, dus dat was even heel andere koek. Viagra? Zeg ik, het zal wel aan mij liggen maar ik volg je even niet. Krijg ik te horen dat ze van mij (!!!) een mail heeft gekregen met daarin een link waardoor je op een 'gezondheids' site komt, die je doorverbindt naar een uitgebreid assortiment met deze pillen. Ik kan je verzekeren dat ik bijna van mijn stoel tuimelde, was het niet van verbazing dan wel van .. nou ja, weet ik veel... De mail was aan nog meer adressen verzonden, en ze begon allerlei namen op te noemen mensen die allemaal in mijn mail contacten lijstje staan. Familie, vrienden, predikanten... Heel gênant dus allemaal. ; een van mijn contacten stelde me gerust door me te vertellen dat criminelen w.s. op mijn computer hebben ingebroken en via mijn gegevens hebben gehandeld. Ik ben nu dus SLACHTOFFER. Ik heb als een haas aan al mijn mailcontacten een kort mailtje met uitleg gestuurd. Ook aan de predikant die pas zijn vrouw is verloren, ook aan de scriba van het kerkblad, ook aan de dominee die pas zijn zesde zoon heeft gekregen. Niet iedereen heeft deze mail ontvangen. Sjonge, jonge, wat een gedoe allemaal. Natuurlijk snapt iedereen die mij een beetje kent dat IK zo iets niet zou doen, maar toch sta je nog versteld van de reacties, tot geïrriteerde toe. Waar ik me mee bemoei... en zo... Nou ja, ik denk maar zo: ik hoef me nergens voor te schamen, want het komt NIET van mij, en geïrriteerde reacties vertelt meer over de mensen daarachter dan over mij. Toch? Ik heb van diverse lieve mensen de goede raad gekregen om mijn wachtwoord te wijzigen, en die heb ik dus maar snel opgevolgd, dus ik hoop dat hiermee dit hoofdstuk ook weer dicht kan. Maar raar blijft het. Want wees nou eerlijk ... iedereen die mij ziet, denkt meteen aan Viagra. Mooie naam hoor, daar niet van, maar ja.. Mensen kunnen op zo'n manier in jouw ook naam de meest rare, misschien wel Godslasterlijke dingen de wereld inslingeren. En die gedachte, daar schrok ik toch wel van. Wat zijn we kwetsbaar. Maar we blijven in de lucht, met de neus in de wind... Groetjes weer!!

gedicht

Wat was ik van de kook, vorige week. Wat kunnen zich dingen aandienen, waartegen je niet bent opgewassen. Nachtmerriescenario's noem ik ze. Die zijn er iet veel, gelukkig, maar we hebben er wel een paar. Ik ga daar niet over uitweiden, daar is niemand mee gediend. In een periode dat je emmertje al/nog vol zit, en er dreigt een nieuw nachtmerrie scenario dan trek je het even niet. Ik niet tenminste. Daarover schreef ik vorige week. Helaas hiep het opruimen niet echt, al is er wel het een en ander de deur uit gegaan. Wat zijn er veel tranen vergoten. Ik durf even niet in de spiegel te kijken want de vrouw die me dan aankijkt is niet degene die ik wil zijn. Sinds gisteravond gloort er weer een beetje licht ergens in de verte. Omdat de omstandigheden opeens anders waren? Nee, dat niet. Maar ik werd er wel met mijn neus bovenop gedrukt dat God alles van mij en mijn zorgen weet, en dat Hij bij machte is om dingen met 1 knip van Zijn vinger te veranderen. Zo ontspon zich het onderstaande gedicht. Let niet op de chronologische volgorde, het is slechts een weerspiegeling van mijn heen en weer springende gedachten, en geeft nog iets weer van de paniek die er was.

O God!

U stilt de storm, U schept de wereld door Uw kracht..

U hebt het licht en ook het duister voortgebracht..

U spreekt slechts en het is er; of 't zwijgt stil..

Echt alles luistert naar Uw heilige wil..

Een volk in de woestijn wordt door Uw hand gevoed..

Een ezelin spreekt mensentaal wanneer Gij zegt 'het moet..'

Een braambos brandt maar het wordt niet verteerd..

De zee blijft staan waar zich Uw Almacht keert..

Het offer, door Uw hemelvuur ontstoken,

Begint vol stil ontzag voor Uw gezicht te roken..

De raven halen op uw wenk te eten;

Zo wordt Uw knecht Elia niet vergeten..

Eén onweer doet de wrevele vijand vluchten;

Hoe lang het volk ook onder 't zwaard moest zuchten..

U haalt Uw knecht Elia heerlijk thuis..

De muur van Jericho valt op Uw wenk in gruis..

Hoe wonderlijk wordt Mozes eens geleid Heer, door uw macht..

En Jozef; hoe hij zucht ook in de diepe, donkere nacht..

Een vis slokt Jona op, en brengt hem weer aan land..

U schrijft in Babel zelf Uw oordeel aan de wand..

En David, wat een wonderlijke wegen moet hij gaan..

En toch, o God, het woord van Uw belofte blijft er staan!

Laat geen verdriet ons bevend hart verteren..

Richt onze blik op U God, Die eeuwig zal regeren!

U breekt het brood en 't voed zo vele monden..

U leidt een mens, door Legio gevonden,

Vanuit het duister tot Uw heerlijk Rijk..

Wie is, o God, wie is aan U gelijk?

U velt o God, terneer wat Godloos rebelleert..

U zegent hem die 't al van U alleen begeert..

U velt een Saulus neer en grijpt hem aan,

Zodat hij voortaan in Uw weg moet gaan..

U geeft Aäron bloesem op zijn dorre staf..

U wekt Uw vriend op uit het koude, kille graf..

U reinigt; wat melaats is wordt weer rein..

Wie in het tolhuis zit wil nu Uw dienaar zijn..

Verlamd, of blind, of doof, Heer op Uw machtig woord..

Het loopt en huppelt, spreekt en ziet en hoort..

Uw almacht stelt U Heer, geen paal of perk;

Al wat gebeurt is Uwer handen werk..

Uw Zoon wordt eens geboren uit een maagd,

Hij sterft en staat weer op wanneer het U behaagt,

En vaart ten hemel tot Uw hoge troon,

Waar Hij Zijn kerk vergadert als Zijn loon..

U baant de weg waar ooit de grootste kloof eens viel..

Verbreekt het duister in een dorre ziel..

Hoe wonderlijk iets is; 't is in Uw macht..

U werkt het al door Uwe grote kracht..

O God!

Wat is mijn groot verdriet dan klein..

Mag het dan in Uw handen veilig zijn..

Lieve mensen, wie het ook leest, het wordt weer een beetje rustig van binnen. God zij dank!