Verwarring of zeker weten

Verwarring of zeker weten

Weet je wat voor mij een van de geniepige dingen is rond de huidige pandemie? De Verwarring. Ik schreef er al eerder over. De een roept dit en verdedigt dat met verve. En ja, als je het op je laat inwerken; er zit echt wel wat in. De ander roept dat en nog veel mee en verdedigt dat met overtuiging. En ook daar zit echt wel wat in. Dat vind ik op zich al lastig. Maar ik weet werkelijk niet wat ik overkom als een maand later, dezelfde personen elkaars mening overnemen en hun eerste ideeën loslaten. En dan hun nieuw verworven inzichten weer verkondigen als ware het de enige waarheid. Verwarring. 

En ik vraag me dan af: hoe bekijken we de dingen nou op een veilige en waarachtige manier. Ik weet wel, (ach misschien is dat wel heel naïef maar de praktijk bewijst dat we over het algemeen toch wel volgen) de hoge heren zullen wel bepalen hoe het allemaal moet, en ik neem zelf op mijn mini plekje op deze planeet mijn eigen verantwoordelijkheid, hopend dat iedereen dat doet. Zo probeer ik de corona gekte ( vergeef me het woord maar) een beetje van me af te houden. Maar toch zoek je naar een verantwoorde richting waarheen alle neuzen kunnen draaien. Bestaat de waarheid wel?  Je leest hier eens wat en pikt daar eens wat mee. Een hele opgaaf voor mij want ik ben helemaal geen kranten- en artikelen lezer. Omdat dat balansen met al die meningen gewoon een hele klus is voor een HSP. Maar goed, ik neem hier en daar wat tot me en ja hoor… Zelfs in kerkelijk Nederland zijn de meningen uiteenlopend. Zou ook dat iet een instrument van de satan zijn? Verwarring zaaien? Dus probeer je Gods eigen Woord als leidraad te aanvaarden en ook dat wordt op verschillende manieren uitgelegd. Dan besef ik zo diep dat ik het licht van de Heilige Geest nodig heb om mijn oog te verlichten en de nevels te doen verdwijnen.

Deze week kreeg ik een uitvoerig artikel onder ogen van de hand van de heer Dr. Ruth Seldenrijk over de pandemie en de keuze; wel of niet vaccineren.  

 Seldenrijk, die graag de humoristische dingen in het leven ziet,  is bekend om zijn heldere Bijbelse visie bij medisch-ethische dilemma’s.  Ik heb het stuk nog niet een helemaal gelezen maar van wat ik las, was ik erg onder de indruk, als dat het goed woord is. Verbijstering past misschien beter.  Met stijgende verbazing lees ik dingen, die het grote wereldrond betreffen. En dan gezien in het licht van de Bijbel, die toch onze leidraad mag zijn als de woorden van de al-wijze Schepper en onderhouder van alles wat leeft. Nu kun je zeggen: wie beweert dat die man het dan echt bij het juiste eind heeft? Tja. Zo werkt het dus hè. Toch hoop ik dat veel mensen het 15 pagina's tellende artikel, dat handelt over Gods handtekening, YAWEH, in onze genen,  onder ogen zullen krijgen op weg naar een Bijbelse meningsvorming.

Gods handtekening in onze genen. Hij heeft Zijn handtekening verweven in ons genetisch materiaal, zoals een kunstenaar bij het afronden van een kunstwerk met innige voldoening zijn handtekening op of in zijn werk aanbrengt. Omdat Hij zo blij was met en trots was op Zijn creatie. De mens, geschapen naar Zijn evenbeeld. Die gedachte ontroert me diep. In elke gen van mijn lichaam zit Zijn handtekening. Opgebouwd als een cijfercode, die in het Hebreeuws de naam Y~ A~ W~ E~ H aangeeft. Ik ben Zijn wonderlijke werk. En Hij is daar trots op. Niet te bevatten toch?

Nou, ik hoop het artikel echt in zijn geheel te gaan lezen. Ik heb het ook al met diverse personen gedeeld, zodat ook zij het ter harte kunnen nemen in hun overwegingen van waar we staan met elkaar.  En dat het artikel ergens openbaar gemaakt zal worden, want ik neem aan dat Seldenrijk het niet alleen voor zichzelf heeft overdacht en op schrift gesteld. 

 En opeens is daar weer die rijke belofte uit Psalm 32. "Ik zal u onderwijzen en u leren van de weg dien gij gaan zult Ik zal raad geven. Mijn oog zal op u zijn." 

Daar zal ik op bouwen. Want Zijn woorden zijn altijd nog waar gebleken. Hij zal mij dus ook hierin leiden door Zijn raad. Wat heerlijk om me daar weer in alle rust aan over te mogen geven. Is dat niet weer een moment van zeker weten?