Denkvakantie

Denkvakantie. Waar moet je dan aan denken?  Nee, niet zoals skivakantie of vaarvakantie of fietsvakantie.. dan staat de activiteit juist centraal. 

 

 

 Maar … vakantie van denken. Vrij dus. Even niet denken. Makkelijk gezegd, zul je denken. En dat dacht ik ook. In de laatste EMDR sessie zei de therapeut: Meid, er gebeurt zoveel binnen in jou. Het is bijna een aardverschuiving. En omdat jij ook nog eens Hooggevoelig bent, een beelddenker en een snelle en brede denker…. zou het lukken om daar even mee te stoppen? Je hoofd even rust te gunnen? Alles eens even laten bezinken en op zijn plek laten zakken? 

'Denk- vakantie' dus. 

Ik had gedacht dat dat onmogelijk zou zijn, maar nadat ik het afgelopen jaar voor mezelf heel veel van vroeger heb opgeschreven,  -het wordt zelfs gedrukt als boek bij bookscout

- en dus al veel heb ge-uit, zou ik daar in principe niet meer over na hoeven te denken. Niet steeds die oude gedachten  opnieuw denken. Niet steeds datzelfde cirkeltje rondlopen zoals een paard in een tredmolen. Maar bewust UIT de geulen/ sporen stappen. Volgens de therapeut is er al zoveel door me heen gegaan en heb ik al zoveel op de een of andere manier geanalyseerd, geuit, besproken, gedeeld, en nog eens overdacht dat diverse stukken eigenlijk al een beetje geheeld zijn. Nu rest mij het loslaten van de oude denkpatronen. En dat kan door bijvoorbeeld even denk-vakantie te nemen en plaats te maken voor andere dingen. 

We hebben besproken waar ik happy van word en dat zijn heel veel dingen. Alleen- door het vele denken - wat tonnen energie uit je slurpt- kom je aan dankbaar genieten van Gods goede gaven niet meer toe. We hebben zitten bekletsen waarvan ik me dus (in mijn vorige doen) fijn bij voelde. Mijn zintuigen en creativiteit kwamen daar duidelijk uit naar voren. En stil zijn bij God.  En we hebben afgesproken dat ik me daaraan zal gaan laven in plaats van steeds maar die denkcirkel in te stappen.   

Komt de verleiding om toch weer te gaan piekeren opzetten, dan zeg ik hardop: "Nee! Weg! Eventueel met een handbeweging van: HOPPA! WIEBEREN!  

En , hoe wonderlijk, het werkt. Ik gun nu mezelf fijne dingen, nieuwe dingen. experimenten, zoals koekjes bakken, ( de originele Flakkeese kruudplaetjes -waarvan ik in een apart blogje de werkwijze zal delen- een broodje bakken, iets moois maken, genieten van de natuur ( de regenboog!!!) Iets fijns lezen. ach….. kijk op een van mijn vorige blogs over helend schrijven  maar eens naar de 100 gouden momenten…. Spelen, zegt de de therapeut. Gewoon spelen zoals een kind. Zonder je zorgen te maken. Alleen oppassen, als je lekker keihard tegen steentjes trapt, jezelf niet onderuit haalt, wat dus ook al gebeurd is. Maar ja, dat hoort bij kind zin he, vallen... 😋

Nou moet (mag!!) ik zeggen dat de pijn tijdelijk wat minder is, door andere medicatie.  dat zit zo: Omdat ik in de herfstvakantie

 zo'n spierenklont op mijn rug kreeg, die me pfffffff veel  pijn bezorgde, -die later wat afzakte maar toch weer in alle hevigheid terugkwam, ben ik naar de huisarts gegaan. Hij zuchtte ervan. Kei-en kei- hard is alles, zei hij. Goed dat je gekomen bent. 

Ik heb nu Diazepam gekregen in combinatie met Naproxen en een maagbeschermer. Die Diazepam geeft wat rust in je spieren. ( het wordt ook wel gegeven bij epilepsie aanvallen) En elke dag die steenmassa's tien minuten laten masseren.  Als ik zo'n pil op heb, lijkt het na een uurtje net of ik drie borrels op heb, tenminste, zoiets stel ik me dat voor … Ik ga dus niet achter het stuur op zo'n moment.  Maar o Goddank! De pijn verzacht. Ik had niet gedacht dat dat nog ooit zou gebeuren,. Ja, ook de pijn in mijn bekkenbodem. Nu weet ik  niet of ik dit blijvend mag slikken, want gewenning schijnt een akelig bijverschijnsel te zijn bij Diazepam, maar dít heb ik en ik tel het met GROTE cijfers.  Ik kon afgelopen zondag zelfs twee keer de kerkdienst uitzitten met handel-bare pijn. Wat een Zegen!

De Oxazepam kan ik trouwens laten staan, evenals de Ashwaghanda, omdat de bijnieren nu niet zo geprikkeld worden door de pijn-stress. Wat een verschil. En wat heerlijk, zo'n denk-vakantie! Soli Deo Gloria.