Zoeken in deze blog

maandag, september 03, 2018

Oost West...

Weer een spreekwoordje als titel van dit blogje. Er zijn wat spreekwoorden!
Oost, West, thuis is het ook niet alles, zei ooit iemand/ En daar zit wat in. Laten we maar niets romantiseren. Maar toch is het ook weer gewoon fijn om thuis te zijn!  Een beetje keutelen en prutten in en om huis, bevalt weer best.

Je ziet de kinderen en kleinkinderen weer, en mag je verheugen dat je elkaar hebt. Hier en daar een klein handje uitsteken, een strijkje, een boodschapje, een uurtje oppassen, en ik ben dankbaar dat ik het mag doen. Nu ik zoveel heb moeten loslaten wil niet zeggen dat mijn bestaan zinloos is geworden. Anders wil niet zeggen: 'minder.' Dat is een hele les, waarover ik een helend verhaal voor mezelf heb geschreven.  Wie het wil lezen; doe even een berichtje aan heleenb7@gmail.com  dan stuur ik het via de mail naar je terug.

 Er viel thuis ook wel wat op te ruimen, door het blad dat was gevallen in en om de tuin. 
 Maar het knapt dan altijd wel op.
 
 Een kleinkind komt lekker badderen, dat is ook gezellig
Af en toe doe ik een strijkje voor een van de meiden en dan kom je opeens iets leuks tegen, een steentje in een vestzakje.

Dan zie ik dat helemaal voor me: Die kleine knuistjes, die zo'n steentje oprapen en zorgvuldig in het zakje laten zakken. Want grote broer spaart ook stenen, dus ja, dan moet je ook meedoen uiteraard 😉 Van zulke stilleventjes met een eigen verhaaltje kan ik stil genieten

  Ook in ons dorp zijn leuke dingen te zien, waar voor ik even stil sta..
 
 Wandelen blijven we doen.
Wat een rust..
En een zakje kleine aardappeltjes rapen,uitzoeken, schoonmaken en dan...  lekker in de friteuse.
 Ook  thuis kun je weer lekkere dingetjes klaarmaken.
 

Ik had een vriendin beloofd nog een keer naar de Pluktuin Akkerlust in Tholen te gaan, en daar na het plukken lekker een bakje koffie te doen, ik zou trakteren, nog voor haar verjaardag. Dat hebben we gedaan. Het was fijn, om elkaar weer even face to face te spreken, en onze dingen met elkaar te delen. We kunnen niets voor elkaar oplossen. Wel met aandacht naar elkaar luisteren. En voor elkaar bidden.

Eén flinke bos kun je nog mooi opdelen in wat kleinere bossen. Even dacht ik dat ik wel inhalig was geweest;; ik kon drie vazen vullen. Maar zij had vier vaasjes, dus vooruit.
 

En dan is daar weer de druivenoogst.. 
 Ik had een gelukje tijdens de vakantie; in een rommelkraampje aan de weg in Frederiksoord (volgens mij aan de Molenlaan) zag ik een heuse ontsapper. Ik zeg tegen mijn man:  STOP!!!!! Het rubberen slangetje was vergaan en hij was echt wat viezig -had w.s. lang in een schuur gestaan- maar ik mocht hem voor vijf euro hebben (Nog super bedankt, mevrouw !) Na hem goed onder handen te hebben genomen, met staalwol en zeep, en een nieuw slangetje te hebben besteld ergens in Den Ham, was hij klaar voor gebruik. Voor mij een experiment maar o, wat lukte het fijn!!! Ik was echt helemaal in mijn element. Verzamelen, Oogsten en verweken, met mijn opoe schort aan... het voelt zo heerlijk. Ik ben echt een eeuw te laat geboren..
 
 
En dan is er koffie. En natuurlijk was druiven voor de eet uit het vuistje.
 Een kleindochter mocht nog een keer komen eten; dat werden zomaar pannenkoeken.. Hmmm...
 En een nieuwe uitdaging: Voor een dochter die een histamine vrij dieet moet volgen, probeerde ik een verantwoord jammetje te maken met ingrediënten die ze mag hebben.  Het is heerlijk geworden, zei ze! Dat geeft ook weer moed, in haar akelige omstandigheden waarin ze zo ontzettend veel moet laten staan... 
  Lekker snuffelen in de Kringloop voor je kleindochters is ook echt heel leuk.
 Weer een permanentje..
 En ik heb een smartwatch besteld via de een of andere app, en ook in werking gesteld via de een of andere app. Een watch die niet alleen je aantal stappen, maar ook je slaapritme vastlegt. Ik was erg benieuwd. Dit was de eerste dag en de eerste nacht. Ik haal die 10.000 stappen echt niet altijd, zeker niet als ik veel pijn heb, door stijve onderrug- en bilspieren. Maar zodra ik weer ben opgeknapt, en de pijn me niet meer hindert, ga ik er weer voor. Het is gewoon goed voor je.


 O ja, de tomatenplanten die ik had gezaaid, gaven ook wat te plukken. Het is maar goed dat ik er mijn brood niet moet verdienen, dit was de heeeeeele oogst van 5 planten. 😂 Volgende keer beter, zullen we hopen, ik heb nog wat zaad over. .


En zo zitten we weer in het ritme van de dagelijks dingetjes. En het is goed. Ja hoor, Oost West... thuis is ook weer best


7 opmerkingen:

  1. Fijn! Dank je, Ingrid! Tot de volgende keer, maar weer, zullen we hopen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Blij dat je je weer wat beter voelt. Lekker ontspannen kan een opgave zijn.
    Hier ook een gestresde zomer. Probeer ondertussen gewoon mezelf te zijn. Is altijd het beste alhoewel... Praten doen wij ook veel.
    Veel wandel plezier.
    Groet.
    Wilma

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zeker! jezelf proberen te blijven; Een geschenk en een opgave!

      Verwijderen
    2. Wilma stuur nog even een mail ik heb hem per abuis verwijderd. Dit voor het verhaal.

      Verwijderen
  3. Heel leuk om dit allemaal te lezen. Ik ben benieuwd naar je helend verhaal. Gaaf die ontsapper. Nog nooit van gehoord overigens maar dat maakt niet uit.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Je hebt het verhaal in je mailbox. Veel leesgenoegen 😊

    BeantwoordenVerwijderen

Blogarchief