Zoeken in deze blog

zaterdag, februari 24, 2018

Voorjaarsvakantie!


Ja, we hebben er aan meegedaan. Niet dat we nog kinderen thuis hebben; die tijd ligt ver achter ons. Maar we zijn toch een weekje weg geweest. We hadden na de mooie ervaringen van stille plekjes van de huisjes van Natuurhuisje en Staatsbosbeheer, een keer tegen elkaar gezegd: Voor ons geen parken meer. Maar de prijs wil ook wat.  En dus zijn we toch weer naar een park geweest;  Landal Landgoed Elsgraven in ( net buiten) Enter.  Een park met 145 vrijstaande bungalows. En wat was het een mooie ervaring. We hebben dus onze mening weer bijgesteld.

Wij hebben de gewoonte aangewend om de reis via binnenwegen te rijden en zetten de TomTom dus altijd op 'vermijd altijd snelwegen..'
 Afbeeldingsresultaat voor tomtom vermijd snelwegen
Dan kom je langs de mooiste plekjes. En je verbaast je er altijd weer over dat die mevrouw overal de weg weet.  Zelfs die dame die Suid Afrikaans praat..  ;)
We reden over de Utrechtse Heuvelrug omdat we ergens een kopje koffie hadden afgesproken en vandaar verder naar het Twentse land. Hier en daar lag nog wat wittigheid van de winterse buien die de dag ervoor waren gevallen en zo verbaasden we ons over de schoonheid van de schepping.
In Holten pakten we even een broodje in een bakkerij- met- lunchroom Nijkamp, de echte bakker, en waren toen keurig op tijd bij de receptie van het park. 
De ontvangst op een Landal Park kennen we inmiddels van vroeger jaren, en ook op Elsgraven mankeerde er weer niets aan de gastvrijheid. We zaten in huis no. 19 
en keken vanuit de woonkamer op het terreintje van de kinderboerderij en speeltuin, waarvan we de glijbaan tussen de kale takken heen konden zien. 
En dan heb ik altijd een binnenpretje, bij de gedachte ook weer eens van zo'n glijbaan af te roetsjen.

Het prachtig, modern ingerichte huis was van heel veel comfort voorzien; 

 
 
tot een sauna toe. Die we dus niet hebben gebruikt, omdat we er geen ervaring mee hebben en na het lezen van waarschuwingen voor warmte stuwing en al die grappen hebben we besloten om de sauna aan meer ervaren mensen over te laten.  
Maar er was bijvoorbeeld ook een Shower Solar lamp, in de douchehoek, die je tijdens het douchen heerlijk bestraalt met infrarood en U.V. licht. Poeh, wat een luxe. En ja, als het er dan toch is, dan geniet je van die dingen, en dat hoeft beslist  niet met mate. 

Ik vergelijk het interieur dan wel eens met het mijne, en het verschil tussen thuis en een vakantiehuis is altijd enorm, dat kan natuurlijk niet anders met mijn (onze) voorliefde voor brocante en curiosa.  Maar  deze inrichting deed, ondanks dat het modern, was, toch prettig aan.  

Goede bedden zijn ook altijd heel wat waard in je vakantie, en daar kun je op rekenen bij Landal; de tijd dat vakantiewoningen ( ook van particulieren die verhuren) met de oude spulletjes van een overleden achter- oud- tante worden vol gezet, is verleden tijd.
Nadat we onze bescheiden bagage hadden uitgeladen zijn we een rondje over het park gaan lopen. (Ik vind het altijd fijn om me een beetje te oriënteren voor wat betreft ons plekje.)  Door het zand van de 
de speeltuin liepen we langs de mini golfbaan,  de airtrampoline, het mega schaakspel en de tennisbaan, naar de kinderboerderij.
Heerlijk, die beestjes, drie luie varkens in het hok lagen knorrig te mopperen toen we ze wakker maakten. Kippen, konijntjes, geitjes, een paar schaapjes… heel leuk, schone hokken  en absoluut kindvriendelijk. 
 
 
 
 
 
 

Meteen bij het inchecken hadden we Rond half zeven hadden we  een tafeltje in het restaurant rgereserveerd en daar hebben we heerlijk ontspannen gegeten.

In het hoofdgebouw was een verbouwing gaande, het restaurant zal worden uitgebreid. 
Een (ver-) Bauer Burger was de aanbieding van de week. Ik houd wel van zulke woordspelingen. Achter de leeg geruimde hal -waar eigenlijk de receptie zat, die i.v.m. de verbouwing tijdelijk bij de ingang in het restaurant zijn plekje had gevonden- lag het zwembad, niet al te groot, maar het zag er wel leuk uit. We hadden onze zwemspullen bij ons, dus wie weet… ( Dat nemen we ons altijd voor, maar doorgaans komt er niet van om er gebruik van te maken… ook nu dus weer niet 😅

Eerlijk is eerlijk; het was de periode van de voorjaarsvakantie van Het Zuiden, en het was heel erg rustig op het park. Mooie winterbossen, winterluchten, veel zon, en waterpartijen maakten het plaatje werkelijk compleet. En niet te vergeten de vele vogeltjes, konijntjes en zelfs eekhoorntjes om de woning maakten het tot een waar lustoordje in het klein.  We hebben dan ook lekkere stukjes brood en appel neergegooid en hebben ze heerlijk zien snaaien. Ze waren alleen te snel voor een foto 😉 

Voldaan van het eten en vol van alles wat we die dag aan indrukken hadden opgedaan schoven we die avond op tijd tussen de lakens en hebben heerlijk geslapen.

Gelukkig was ik inmiddels in een betere conditie dan in de afgelopen zomervakantie, en zelfs als in de herfstvakantie, na het overlijden van schoonmoeder. Ook het verdriet over het afscheid om Juultje
is inmiddels op zijn plekje gezakt. Het is raar, maar ook goed, om je lieve troetel niet achter te hoeven laten als je de deur achter je dichttrekt aan het begin van je reis. Hoewel Juultje altijd in zeer goede handen is geweest bij onze buurman, dat moet ik echt benadrukken. Soms voel ik nog even verdriet, maar dat zakt dan ook weer snel. Gelukkig. 

We waren van plan om in Rijssen naar de kerk te gaan. maar toen het puntje bij paaltje kwam, zag ik toch wel op tegen het bezoeken van zo'n massale bijeenkomst, in een vreemd kerkgebouw, je weet niet waar je kan zitten en hoe lang het duurt en zo..

 Afbeeldingsresultaat voor noorderkerk rijssen zitplaatsen 
Thuis ga ik ( vanwege de pijn bij het zitten) een paar minuten voor dat de dienst begint op mijn plekje ( harde stoel) zitten en zo houd ik het net vol met de bekende mensen om me heen.. In een vreemde kerk weet je niet of het gaat lukken, met rond de tweeduizend mensen bij elkaar. We besloten dus in te loggen via de laptop, en mee te luisteren met onze eigen gemeente. Heerlijk datg het allemaal kan.

 Wat doe je zoal in zo'n week, zomaar saampjes? Wij vervelen ons echt niet. We hebben wat goede boeken bij ons, een handwerkje, een puzzelboekje, schilder spullen, cd's, en onze wandelschoenen. de mobiele telefoon van mijn man gaat uit. We hebben de gezins- en familie app om dingen uit te wisselen met het thuisfront en de rest moet even wachten tot we terug zijn. Tussendoor zorgen we dat we voldoende voedsel tot ons nemen, een kopje koffie hier en daar, en zo kabbelen we de week door. Maken veel( !) heerlijke boswandelingen; er is natuur volop voorhanden in Twente!  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Bezoeken soms een museum,   
 ( deze week het zoutmuseum in Delden)





. We kochten nog 2 brocante zoutvaatjes voor een prikkie.


 Of we bezoeken een stadje…  gaan daar soms laat (!) Lunchen... b.v.  Bij De Appel in Hengelo

 
 of bij Hoog Holten in Holten waar we alvast een kamer hebben gereserveerd voor als we DV deze zomer de reis naar Drenthe in twee stukjes willen doen...
 
 
 

 We  lopen langs (en soms naar binnen in) de winkels... en slaan soms in de uitverkoop onze slag;  ik koop dan regelmatig ook echt nieuwe dingen, i.p.v. tweedehands..) We snuffelen wat in een kringloopwinkel die we 'toevallig' passeren, ( nee, toeval bestaat niet!)  en we gaan altijd met meer naar huis dan waarmee we waren aangekomen.  

Nabij Holten, op de Holterberg, troffen en de serene stilte van de  bossen, een Canadese Oorlogsbegraafplaats aan. Dat is altijd weer indrukwekkend. Hoeveel jonge mensen hun leven hebben gegeven voor de vrijheid van anderen. 




(Er zit ook een stuk Evangelie in, als je daar loopt te mijmeren..; Hij voor mij..)

Ach! Kijk nou eens... wat ben je nou als je 17 bent en moet vallen..

En.. ook extra triest;  na de bevrijding alsnog gesneuveld...
 Onbekende. Maar bekend bij God..
 En een Joodse militair, met op zijn grafsteen de steentjes, die Joden op graven leggen.Met dit eeuwenoude gebaar eren ze hun doden en houden ze de herinnering aan hun dierbaren levend. De onvergankelijkheid van de stenen staat ook voor eeuwige liefde en geloof, altijd
durend respect, een herinnering aan en verbondenheid met de dode."

Te midden van de stilte zoveel respect oproepende realiteit, is ook de werkelijkheid van de komende lente al aanwezig. De toverhazelaar...  




En, last but not laest, we delen weer eens wat dingen waarvoor je eigenlijk echt tijd voor moet uittrekken. Zo ben ik aan de hand van het Helend Schrijven ( zie vorige blogs) ook begonnen aan het beschrijven van mijn eigen levensloop.  En die klus heb ik inmiddels ook afgerond. Wow.. Dan doe je dus echt ontdekkingen. (Kan ik iedereen, die op een bepaalde manier is vastgelopen,  aanbevelen!!) En over die ontdekkingen, mooie of minder mooie, wisselen we van gedachten en proberen we door te dringen tot de kern. Dat maakt vakanties ook altijd erg waardevol.

Zo gingen de dagen zomaar open en dicht en voor we het wisten was het alweer vrijdag en moesten we de bungalow voor half elf bezemschoon en opgeruimd verlaten. 

Ja, het was een heerlijke week. Iets om heel dankbaar voor te zijn.

Blogarchief