Zoeken in deze blog

dinsdag, maart 07, 2017

picuters- BLOG

Ben ik weer

 De dry needling behandeling van vorig jaar heeft me wel van het pijnlijke, stijve been en de tintelende voet afgeholpen.

 







Maar voor de overactieve bekkenbodem is meer nodig.






 Nou vond ik toch vanmorgen een Blog op Internet waar ik mijn verhaal zo ontzettend duidelijk terugvond. Bizar. Daarom dacht ik: Die ga ik even in een Blogje vermelden. Misschien kunnen andere mensen met soortgelijke hindernissen in hun leven er hun winst mee doen. Ik ga niet veel woorden gebruiken vandaag. Maar wel wat beelden...

 
https://mijnkeerpunt.wordpress.com/headache-in-the-pelvis/



Conclusie:  Ook het gevoel dat je door van alles eigenlijk geen kant meer op kan?

 Altijd druk om op te lossen wat je niet in je macht hebt.... 


Dan wordt het tijd om los te laten...
 

Als een kind... laat maar gaan..... 



Vandaag is de beste dag om te beginnen.... 


  Dat betekent niet OPGEVEN....   
Maar beseffen dat het nu hoog tijd is voor je eigen belangen.
Hoe wou je anders ooit beter worden.... 
En van je pijn afkomen....  

 

Tijd om Vrijheid ervaren.... 


Om fijne dingen te doen voor jezelf
 
 Genieten van de kleine mooie dingen


 Zachtheid ervaren


Je mag er zijn 


 En je bent zelf verantwoordelijk voor dat geluk




 

Dan gaan je dagen er anders uitzien 












Leuk he, zo'n beeldverhaal. 


2 opmerkingen:

  1. Een interessant stukje, zelf slik ik al jaren medicatie nadat ik jaren lang met klachten gelopen heb. Het gaat gelukkig nu goed, maar stoppen met de medicatie is helaas geen optie. Het terugkomen van erg veel pijnlijke blaasontstekingen is een nare gedachten.

    Gr Brenda

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Brenda, cranberry juice werkt echt! Elke dag een borrelglas vol helpt. Mijn huisarts in Holland zei het na vele blaasontsteking en heb het wel eens maar niet meer zo'n pijn.

    Heleen je bent er maar druk mee met al die Pictures. Mag wel een dag af nemen om te lezen ...
    Idd moet je soms loslaten hoe pijnlijk het ook is.
    Lieve groet, Wilma

    BeantwoordenVerwijderen

Blogarchief