Zoeken in deze blog

vrijdag, februari 12, 2016

een Nieuw jaar, nieuwe mogelijkheden

Hallo hallo,

Ja, we zijn er nog hoor, gelukkig. 6 mei 2015 was mijn laatste Blog. Het moet niet gekker worden, zo bont heb ik het nog nooit gemaakt. Nog even en het is een jaar geleden dat ik iets heb geschreven. En denk nou niet dat hier niets gebeurt, wat de moeite waard zou zijn om over te schrijven, integendeel. Maar de tijd heeft ontbroken. Of was het de inspiratie/ drive? Ik denk meer het laatste. Dat zit zo.

Je leest het regelmatig, dat mensen het druk hebben. Ik was er een van. Ik heb vorig jaar bijna uitsluitend achter mijn agenda aan gerend. Mijn bezigheden bestonden uit veel hap en snap bezigheden in de omgeving, voornamelijk binnen de kerkelijke gemeente.



 Maar... sinds 1 januari heb ik een fikse taak neergelegd. Het verzorgen van verenigingsgebouw bij de kerk heb ik na vijf jaar neergelegd.Vijf jaar mocht ik de boel daar coördineren. Vergaderingen voorbereiden, voor de koffie zorgen, de boel weer opruimen en schoonhouden. Het was klein en heel erg retro, allemaal. ;)



In het laatste jaar tijd vond er een ingrijpende verbouwing plaats, met alle rompslomp van bouwvuil, inclusief  2 verhuizingen, vergaderen in een tijdelijke huisvesting op een andere locatie,  en weer terug naar het nieuwe stekje. En geloof me; vergaderen waar gebouwd wordt, vergt veel creativiteit en geduld. Op den duur was het gebouwtje niet alleen in gebruik als vergaderruimte, maar het was ook bouwplek, magazijn en Dixie.



Nu is het ruim een keer zo groot geworden, en gemakkelijk bij te houden. En laten we eerlijk zijn; 'Nieuw-schoon' ziet er toch altijd anders uit dan 'oud-schoon' ;) 

Nou? Het is wel heel erg mooi geworden he, allemaal.
 


 
Op mijn mededeling dat ik, wanneer mijn 60e levensjaar zou aanbreken, de taak graag zou willen overdragen aan een jongere, kwam er al snel beweging in de zaak. Een van de jongere vrouwen was bereid om het nu al over te nemen, en dus was 31 december mijn laatste dag als beheerder.

Het  voelde aanvankelijk wel kaal, ( ja echt hoor, zo'n muts ben ik dan ook nog eens..) maar zo langzamerhand is het heerlijk aan het worden. En er is weer ruimte in mijn hoofd voor andere dingen. Dingen, die al heel lang waren blijven liggen, die versloft waren of verwaarloosd. Of die ik altijd nog graag had willen doen.

Zoals weer eens een Blogje schrijven, Inspringen bij kinderen (en kleinkinderen, waarvan in 2015 Anne-Sophie en Floris -nummer 8 en 9- zijn geboren.)




Mijn huishouden gedijt ook met de ruimte die is vrijgekomen in mijn kersenpit. Sommige klusjes bleef ik maar uitstellen. Maar nu!! Het logeer bed dat altijd in het kantoor van mijn man stond, is verhuisd naar mijn 'rommelkamer/ magazijn, en op het kantoor is nu extra werkruimte vrijgekomen. Dat is opgevuld met een groot werkblad, dus de baas ook weer blij. Ik heb ook weer eens wat hoekjes en kasten leeggehaald en opgeruimd, spinrag verwijderd, Er was gewoon veel achterstallig onderhoud. En inmiddels heb ik een rok genaaid, spulletjes, gerestyled, opgepast op kleinkindjes en buurkindjes... een ik ga een ochtend extra naar Dorcas, nou ja, je snapt het al... 

Gisteren heb ik eens lekker wat opgeruimd in de schuur en in de tuin, daar kwam ik eigenlijk nooit aan toe. En een kofferbak VOL naar stort gebracht. En je kan van mij aannemen ; dat was dus echt allemaal kapotte rommel. Wat IK zelfs niet meer de moeite van het bewaren vond. Nee, ik mopper niet hoor, integendeel. Het zal nog eens netjes worden hier.



Blogarchief