Zoeken in deze blog

donderdag, december 09, 2010

Belofte maakt schuld

Heej, dat is de tweede keer dat ik een blogje open met een spreekwoord. Maar ja, wat je toezegt, moet je, als het even kan, waarmaken. Daarom hierbij snel een paar fotootjes van het resultaat van mijn lappenruim-en-verwerk-woede.

Foto 1: een bergje ongeregelde stofjes die je eigenlijk hopeloos aan liggen te staren, wat moet je daar nou mee... Ik heb met Juultje overlegd wat we er mee gingen doen; haar enige optie was: er op gaan liggen en lekker gaan maffen.

Toch vond ik zelf de andere optie beter: lekker warme anti-bevries kledingstukjes maken voor het Oostblok.
Foto 2: sjaals, mutsen, colls en haarbanden uit stalen gevilte wol, stalen badstof en een paar ongelijke stukken fleece.


Foto 3: oeps, er zat een gaatje in de stof. Aan twee zijden letterlijk opgelapt met een knipoog.
Foto 4: poppenmutsjes uit kleine staaltjes fleece. Handdoekje, spuugdoekje, mama- en kind- washandje en 2 slabbetjes, uit een flodder badstof, afgezet met een randje paars uit het voorpand van een overhemd.

Je zult het geloven of niet, maar hier krijg ik nou gewoon energie van!! Het toppunt van restverwerking, wat mij betreft.
Liefs, groetjes en tot een volgend blogje!














4 opmerkingen:

  1. Wat heerlijk aan welk doel ga je het geven?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ant-bevries...leuk gevonden. En je hebt er nog schik ook.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ha Ella, ja, ik wou de naam van DORCAS niet nog een keer noemen maar bij deze heb ik dat dan toch gedaan. Mijn vrouw heeft weer een nieuwe rage, zegt mijn man dan gekscherend. En dat is ook zo, ik kan zomaar mateloos enthousiast over iets zijn. En daar ben ik dan weer een poosje zoet mee. Dat is dus nu Dorcas. Tot ik me weer door iets nieuws laat 'vangen'. Zo blijft het een feest.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat moet dat bijzonder zijn geweest om in Battenoord op te groeien. Op de plaats van "mijn" huisje komen waarschijnlijk twee landgoederen. Hopelijk zullen ze het huisje wel sparen maar ik vrees het ergste...

    Groetjes
    Claudia

    BeantwoordenVerwijderen

Blogarchief