Zoeken in deze blog

zaterdag, november 27, 2010

haastige spoed


Vandaag moest ik even geld storten bij de bank. De opbrengst van de verkoping van de vrouwenvereniging. Aangezien ik de penningmeester(esse) ben, is dat karweitje voor mij. Nu is het zo, dat we vanmiddag ook nog weer bij onze nieuwe kleinzoon willen gaan kijken. De zuster is vandaag voor het laatst bij mijn dochter en gaat om half één al weg. De achtste dag, en dan moet je er weer voor gaan. Beetje dolletjes, nietwaar, daarom gaan we lekker koken, badderen, noem maar op... Maar voor het weekend is wil ik echt dat geld de deur uit hebben. "Ben zo terug", beloof ik mijn man. "Dan gaan we direct!" Min of meer gehaast ga ik op pad. De Bank is twee dorpen (!) verderop, en natuurlijk rijd ik netjes 80 c.q. 60 km. per uur, ik vind dat ik verplicht ben om me, ook als ik gehaast ben, aan de regels te houden.
Vóór de bank zijn mooie parkeerplaatsen met daaromheen een blauwe lijn. Ik weet heel goed wat dat betekent: Beperkte parkeerduur dus je parkeerschijf duidelijk zichtbaar voor de ruit plaatsen. Het is net 1 uur geweest.

Er zijn niet zoveel plekjes, aangezien een aantal kraampjes, samen de weekmarkt vormende, een deel van De Markt in beslag neemt. Terwijl ik parkeer zie ik in mijn spiegel een auto aankomen met daarop de letters: HANDHAVING. Ik glimlach, moet even zoeken naar de parkeerschijf, maar ja hoor, daar heb ik hem. Even kijken, hij staat op 7 dus even terugdraaien, 6-5-4- 3- daar hebben we de drie van 13 uur.
Snel de kaart op z'n plekje geslingerd en roets, de bank binnen. Gelukkig is het stortingsapparaat vrij dus ben ik meteen aan zet. Sjonge, met al die briefjes van 5 is geldstorten toch wel een geduldwerkje. En dat ene biljet van 20 komt telkens terug... Help, juffrouw van de bank, ik heb toch geen vals briefje ontvangen? Want dan ben ik nog zomaar niet weg. Gelukkig; bij de zesde poging 'pakt' het apparaat toch het biljet. Snel een transactiebon printen, pas uitnemen en wegwezen, op naar de kleinzoon. Het is half twee. Bij de auto naast de mijne staat DE HANDHAVER te schrijven. Oei, denk ik, die heeft beet. Maar ja, domme mensen blijf je houden. Je ziet toch dat je in de blauwe zone staat? Maar ... wie schetst mijn verbazing als ik zie dat onder MIJN ruitenwisser ook een geel briefje prijkt??
Is dat omdat ik met mijn ene wiel net óp de blauwe lijn sta? Dat zag ik nog net toen ik uitstapte, maar... zo flauw zal die kerel toch niet zijn!? Ik kijk de HANDHAVER scherp aan en vraag: "Wat gaan we doen?" Zonder op te kijken dreunt DE HANDHAVER op: "Blauwe zone mevrouw, daar moet u de parkeerschijf correct plaatsen. 'Sukkel' denk ik; 'je bent toch niet blind... ' "Heb ik net gedaan", zeg ik, en voor alle duidelijkheid wijs ik het blauwe geval aan. "Dat weet ik niet mevrouw, hij staat op 3 oftewel 15 uur dat duurt nog anderhalf uur, ik kan zo niet zien hoe lang u hier staat." Ik val stil. Drie uur?? En dan snap ik het! "Oooohhh!" Ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan en dat doe ik dus ook. Drie is geen dertien, daar heeft die man gelijk in. Maar, denk ik meteen, geen nood, die man zal wel snappen dat dit een misverstand is. Dat is gewoon niet goed heb gekeken.


"Ik heb nog aan de motorkap gevoeld, maar die is steenkoud", vervolgt de man. Nu ben ik nog meer verbluft. Hij gelooft me gewoon niet! Ik voel ook aan de motorkap en voel duidelijk bij de voorruit nog warme plekken. Hij weigert om mee te voelen. Mensen in de buurt blijven staan kijken. Even lijkt het erop dat hij aarzelt. Ik leg uit dat ik wat gehaast was omdat we zodadelijk naar onze nieuwe kleinzoon gaan, nog snel even wat geldzaken afhandelen... etc. Maar DE HANDHAVER verblikt noch verbloost. En dan besef ik: om die stomme vergissing van mij wil hij gewoon € 60,- hebben. Dat weiger ik te geloven. "Neem die bon maar gerust weer mee, want dit kan niet", zeg ik. Ik schud vastberaden van nee. Maar de man zegt:
"Mevrouw, u bergrijpt natuurlijk wel dat ik daar niet aan kan beginnen. Ik kan op uw schijf niet zien hoe laat u de auto hier hebt neergezet, en ik doe gewoon mijn werk."
"Tja, als je het zo bekijkt", zeg ik, "in theorie sta je in je recht. Maar...."
"Tuurlijk mevrouw, anders had ik het niet gedaan", lacht hij. O, die grijns!! Ik erger me groen en geel aan die man. Want wees nou eerlijk: Het was toch wel aardig geweest als hij had gezegd: "OK, mevrouw, ik geloof u, maar een volgende keer wel beter opletten dat u hem op het goede nummertje zet..." Toch? Zo'n ongeconcentreerde kersverse oma... Maar nee hoor, niets mocht baten, ik kon instappen en wegwezen... Van boosheid sloeg ik het portier veel te hard dicht met mijn pijnlijke Frozen Shouder... Dat was net te veel. En bah, dan voel je je gewoon.. een beetje zielig. Of is dat nou raar? Vooruit, zeg ik tegen mezelf als ik tranen van boosheid weg veeg, het is gebeurd, trek je lessen er weer uit. Ik moet denken aan een uitspraak van mijn schoonvader: Hoe komt het toch, zei snel tegen goed , dat ik je zo zelden ontmoet??
Min of meer tegen kookpunt, de stoom komt zowat uit mijn oren, kom ik thuis met de mededeling dat ik ruzie heb gemaakt met een parkeerwachter. Mijn man begint bij het horen van het verhaal (gelukkig) hard te lachen. "Je had hem moeten voorstellen om zijn handen op het motorblok te leggen en dan hard moeten duwen", zegt hij. "Wedden dat ze gesist zouden hebben?"
Oeps, ik merk dat ik me voldaan voel bij dat voorstel. En dan schaam ik me. Wat leeft er in een mens. Zei ik pas, dat ik niet zo vaak boos ben??

donderdag, november 25, 2010

gevlochten krans van stof


Gevlochten Krans van stof

Een aantal jaren geleden waren ze helemaal hot, deze kransen van stof. De mooiste kransen werden in elkaar gefrutseld. En gek is dat -ik verbaas me daar soms zo over- als iedereen er een heeft is de hype weer voorbij! Het bezit van de zaak is vaak het einde van het vermaak. En toch zijn het nog steeds leuke dingen, heel leuk om te maken! Weet je, we gaan ze gewoon her-introduceren!

Je hebt nodig:

Repen stof uit 3 verschillende patroontjes
Vulling
Lint
Naaigaren en naald

Werkwijze:
knip uit stof 3 lange repen, breed genoeg om dubbel te kunnen stikken en ook nog eens op te kunnen vullen. Hoe langer en groter de repen, hoe groter je krans. Vouw de repen in de lengte dubbel, stik ze met de goede kanten op elkaar vast, houd een vulopening open , keer het werk en vul je repen stevig op. Je hebt nu drie slangen, zal ik maar zeggen. Naai met de hand de slangen aan de uiteinden met drie gelijk op elkaar. Hierna ga je de slangen vlechten tot ze aan de uiteinden weer bij elkaar komen. Ook deze uiteinden naai je aan elkaar. Met wat duw-en-trekwerk breng je de vlecht in de vorm van een cirkel en naai de twee uiteinden (dus eigenlijk zes uiteinden) stevig aan elkaar vast. Op de plaats van het naaiwerk strik je een mooi lint in een bijpassende kleur.





laarsjes....

Laarsjes....


Pas stond ik in een van de vele heerlijke kringloopwinkels die ons landje rijk is, in dubio met een paar poepige felroze laarsjes in mijn handen.
En dan gaat het zo: Manlief: Wat moet je dáár nou weer mee..! Wacht je op een kleindochter of zo?
Ik: Ja... kweenie... ik heb het gevoel dat ik ze moet meenemen..
Herkenbaar?
Goed, de laarsjes gingen mee voor € 1,50 en eenmaal thuis wist ik het:

PAPIER MACHÉ







De laarsjes worden nu dus in de kranten-met behangplaksel gezet, mogen drogen, er gaat nog een laagje op, weer drogen etc. tot ik een aardig laagje heb. Dan knip ik het papierlaagje open, haal de originele laarsjes eruit, repareer de knip met nog weer kranten met behangplaksel en als de boel helemaal droog is, ga ik ze verven. Leuk rood met witte stippen of zo...
Oeps, ik hoor manlief alweer zeggen: Ja.... en wat moet je daar dan weer mee? hihi...



Het resultaat krijg je in een volgend blog te zien!!



granny squares






Granny squares

Eindelijk heb ik ontdekt hoe ik de overbekende Granny Squares kan haken. Ik wist dat het niet ingewikkeld was, maar ja... het beginnetje he.. Toen ik het eenmaal doorhad was ik niet te stuiten. Sorry, zo gaat dat bij mij als ik iets nieuws heb ontdekt. (Ik moet mezelf daar wel eens in corrigeren. ) Maar goed, snel allerlei ini-mini restjes katoen bijeen gesprokkeld en aan de slag. Ook weten hoe je ze maakt? Kijk op de Blog van www.back2basics-b2b.blogspot.com Een oud kussentje en een stukje mooie stevige stof voor de achterkant opgesnord (heerlijk, zo'n 'magazijn'!) en zie hier boven het resultaat. Kijk voor meer inspiratie eens bij Google afbeeldingen bij Granny Square, ik weet bijna zeker dat je meteen verliefd wordt!

vrijdag, november 19, 2010

OPA en OMA!





Ach, wat een dag hebben we achter de rug. Geen nare dag, zoals ik pas moest schrijven, maar een prachtige dag!! We hebben er sinds vandaag een kleinzoon bij. De derde!! Lennard Nathanael (roepnaam Lennard; Ik ben vernoemd!!) werd geboren om 9.19u in het Beatrix ziekenhuis in Gorinchem. Hij is 51 cm lang, weegt 3240 gram is precies/ op de dag af 23 maanden na Boas geboren. Wat zijn we weer dankbaar, blij en trots! En Boas niet minder!! ;-)




vrijdag, november 12, 2010

spam ontvangen?????


Goeiedag! Wat gebeurt er nou weer! Krijg ik een belletje van een ouder buurvrouw, die vraagt of ik al lang in Viagra handel. Zit ik op dat moment me net voor te bereiden op een Bijbelstudie, dus dat was even heel andere koek. Viagra? Zeg ik, het zal wel aan mij liggen maar ik volg je even niet. Krijg ik te horen dat ze van mij (!!!) een mail heeft gekregen met daarin een link waardoor je op een 'gezondheids' site komt, die je doorverbindt naar een uitgebreid assortiment met deze pillen. Ik kan je verzekeren dat ik bijna van mijn stoel tuimelde, was het niet van verbazing dan wel van .. nou ja, weet ik veel... De mail was aan nog meer adressen verzonden, en ze begon allerlei namen op te noemen mensen die allemaal in mijn mail contacten lijstje staan. Familie, vrienden, predikanten... Heel gênant dus allemaal. ; een van mijn contacten stelde me gerust door me te vertellen dat criminelen w.s. op mijn computer hebben ingebroken en via mijn gegevens hebben gehandeld. Ik ben nu dus SLACHTOFFER. Ik heb als een haas aan al mijn mailcontacten een kort mailtje met uitleg gestuurd. Ook aan de predikant die pas zijn vrouw is verloren, ook aan de scriba van het kerkblad, ook aan de dominee die pas zijn zesde zoon heeft gekregen. Niet iedereen heeft deze mail ontvangen. Sjonge, jonge, wat een gedoe allemaal. Natuurlijk snapt iedereen die mij een beetje kent dat IK zo iets niet zou doen, maar toch sta je nog versteld van de reacties, tot geïrriteerde toe. Waar ik me mee bemoei... en zo... Nou ja, ik denk maar zo: ik hoef me nergens voor te schamen, want het komt NIET van mij, en geïrriteerde reacties vertelt meer over de mensen daarachter dan over mij. Toch? Ik heb van diverse lieve mensen de goede raad gekregen om mijn wachtwoord te wijzigen, en die heb ik dus maar snel opgevolgd, dus ik hoop dat hiermee dit hoofdstuk ook weer dicht kan. Maar raar blijft het. Want wees nou eerlijk ... iedereen die mij ziet, denkt meteen aan Viagra. Mooie naam hoor, daar niet van, maar ja.. Mensen kunnen op zo'n manier in jouw ook naam de meest rare, misschien wel Godslasterlijke dingen de wereld inslingeren. En die gedachte, daar schrok ik toch wel van. Wat zijn we kwetsbaar. Maar we blijven in de lucht, met de neus in de wind... Groetjes weer!!

maandag, november 08, 2010

gedicht


Wat was ik van de kook, vorige week. Wat kunnen zich dingen aandienen, waartegen je niet bent opgewassen. Nachtmerriescenario's noem ik ze. Die zijn er iet veel, gelukkig, maar we hebben er wel een paar. Ik ga daar niet over uitweiden, daar is niemand mee gediend. In een periode dat je emmertje al/nog vol zit, en er dreigt een nieuw nachtmerrie scenario dan trek je het even niet. Ik niet tenminste. Daarover schreef ik vorige week. Helaas hiep het opruimen niet echt, al is er wel het een en ander de deur uit gegaan. Wat zijn er veel tranen vergoten. Ik durf even niet in de spiegel te kijken want de vrouw die me dan aankijkt is niet degene die ik wil zijn. Sinds gisteravond gloort er weer een beetje licht ergens in de verte. Omdat de omstandigheden opeens anders waren? Nee, dat niet. Maar ik werd er wel met mijn neus bovenop gedrukt dat God alles van mij en mijn zorgen weet, en dat Hij bij machte is om dingen met 1 knip van Zijn vinger te veranderen. Zo ontspon zich het onderstaande gedicht. Let niet op de chronologische volgorde, het is slechts een weerspiegeling van mijn heen en weer springende gedachten, en geeft nog iets weer van de paniek die er was.

O God!

U stilt de storm, U schept de wereld door Uw kracht..

U hebt het licht en ook het duister voortgebracht..

U spreekt slechts en het is er; of 't zwijgt stil..

Echt alles luistert naar Uw heilige wil..

Een volk in de woestijn wordt door Uw hand gevoed..

Een ezelin spreekt mensentaal wanneer Gij zegt 'het moet..'

Een braambos brandt maar het wordt niet verteerd..

De zee blijft staan waar zich Uw Almacht keert..

Het offer, door Uw hemelvuur ontstoken,

Begint vol stil ontzag voor Uw gezicht te roken..

De raven halen op uw wenk te eten;

Zo wordt Uw knecht Elia niet vergeten..

Eén onweer doet de wrevele vijand vluchten;

Hoe lang het volk ook onder 't zwaard moest zuchten..

U haalt Uw knecht Elia heerlijk thuis..

De muur van Jericho valt op Uw wenk in gruis..

Hoe wonderlijk wordt Mozes eens geleid Heer, door uw macht..

En Jozef; hoe hij zucht ook in de diepe, donkere nacht..

Een vis slokt Jona op, en brengt hem weer aan land..

U schrijft in Babel zelf Uw oordeel aan de wand..

En David, wat een wonderlijke wegen moet hij gaan..

En toch, o God, het woord van Uw belofte blijft er staan!

Laat geen verdriet ons bevend hart verteren..

Richt onze blik op U God, Die eeuwig zal regeren!

U breekt het brood en 't voed zo vele monden..

U leidt een mens, door Legio gevonden,

Vanuit het duister tot Uw heerlijk Rijk..

Wie is, o God, wie is aan U gelijk?

U velt o God, terneer wat Godloos rebelleert..

U zegent hem die 't al van U alleen begeert..

U velt een Saulus neer en grijpt hem aan,

Zodat hij voortaan in Uw weg moet gaan..

U geeft Aäron bloesem op zijn dorre staf..

U wekt Uw vriend op uit het koude, kille graf..

U reinigt; wat melaats is wordt weer rein..

Wie in het tolhuis zit wil nu Uw dienaar zijn..

Verlamd, of blind, of doof, Heer op Uw machtig woord..

Het loopt en huppelt, spreekt en ziet en hoort..

Uw almacht stelt U Heer, geen paal of perk;

Al wat gebeurt is Uwer handen werk..

Uw Zoon wordt eens geboren uit een maagd,

Hij sterft en staat weer op wanneer het U behaagt,

En vaart ten hemel tot Uw hoge troon,

Waar Hij Zijn kerk vergadert als Zijn loon..

U baant de weg waar ooit de grootste kloof eens viel..

Verbreekt het duister in een dorre ziel..

Hoe wonderlijk iets is; 't is in Uw macht..

U werkt het al door Uwe grote kracht..

O God!

Wat is mijn groot verdriet dan klein..

Mag het dan in Uw handen veilig zijn..


Lieve mensen, wie het ook leest, het wordt weer een beetje rustig van binnen. God zij dank!

donderdag, november 04, 2010

Kransen van natuurlijke materialen

Kransen van natuurlijke (etc.) materialen

Al sinds ik kan bukken ;-) raap ik graag dingen op. Vreemd? Nee toch niet, dat doe jij zelf ook. schelpjes, mooie steentjes, bijzondere takjes, eikels, kastanjes... zie je wel..
Om ook nog iets met al deze spullen te doen hebben we vorig jaar een crea avond gehad hier aan huis. In combinatie met een deel zijde bloemen materiaal hebben we op een stro krans een prachtige herfst krans in elkaar geknutseld. Heb je geen strokrans bij de hand, je kunt van opgeraapt stro
( op het stoppelland na het persen van de strobalen direct na de tarweoogst verzamelen in vuilniszakken) ook heel goed zelf een krans draaien. ( weer iets om op te rapen..) Even een paar fotootjes van het resultaat:






maandag, november 01, 2010

boos... en dan?


Wat doe jij als je verdrietig bent, gefrustreerd, boos? Natuurlijk je zoekt de oorzaak op en probeert er wat aan te doen. Maar soms gebeuren er dingen waar je zelf geen grip op hebt. En dan moet je er toch je weg in zien te vinden. De een is een week of langer van slag, wordt moedeloos of kan dagenlang huilen, de ander wordt boos en scheldt alles en iedereen onder tafel, weer een ander schrijft een gedicht een vierde belooft zichzelf een cadeautje; zelf heb ik geen speciale manier om met boosheid om te gaan. Eigenlijk word ik niet zo gauw boos. Ik weet dat dat niet altijd profijtelijk is voor mezelf, want al die ontkende boosheidjes blijven diep van binnen toch liggen in je hoekje met geestelijke ballast. En op een goede (lees "kwade") dag gebeurt er iets, wat op zich niet eens zo vreselijk erg is, en opeens kun je 'het niet meer hebben'. En dan verval je in een van de bovengenoemde reacties, bij mij is dat meestal verwarring en tranen... Niemand begrijpt dan hoe je om zo'n relatief klein dingetje zo van streek kan zijn, maar het gebeurt. Ik wilde wel dat ik een effectieve manier had om regelmatig 'gewoon' boos te worden zodat ik geen berg 'troep' van binnen opspaar. Maar goed, mij helpt het wel om te gaan opruimen, als ik boos ben. En tot mijn vreugde vind ik vandaag een mooie tip op de Blog van de degelijke huisvrouw, die een lijstje bij houdt van alles wat ze opruimt. Kijk dat lijkt me nou wel eens een goed idee. Dat noem ik van de nood een deugd maken... Dankjewel, Degelijke Huisvrouw

Blogarchief